Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η αύξηση των πιθανοτήτων για ναυάγιο στην παράταση της απόσυρσης, λόγω της αντίρρησης των δανειστών, οφείλεται απλώς στη γενική ανικανότητα των κυβερνώντων. Κάτι που σε συνδυασμό και με την αναβλητικότητα που τους διακρίνει στη λήψη αποφάσεων, δυσκολεύει σημαντικά την συνεννόηση με την τρόικα που μετονόμασαν σε «θεσμούς», ιδιαίτερα σε θέματα που αφορούν την κάθε είδους φορολογία. Θα μπορούσα να πιστέψω κάτι τέτοιο, με δεδομένο ότι η ανικανότητά τους στη λήψη αποφάσεων έχει αρχίσει να εκπλήσσει ακόμα και συνειδητούς οπαδούς τους. Μερικές όμως συμπτώσεις μας δίνουν κάθε δικαίωμα να υποψιαζόμαστε ότι αυτή εξέλιξη μπορεί να μην οφείλεται σε μία ολιγωρία της κυβέρνησης (ή, εν πάση περιπτώσει, των αρμοδίων υπουργών) αλλά σε εσκεμμένο σαμποτάρισμα της επέκτασης της απόσυρσης (σε βάρος του συμφέροντος των καταναλωτών), με τρόπο που να αποδοθεί αυτή στους δανειστές. Με απώτερο στόχο να εξυπηρετηθούν ίσως τα συμφέροντα συγκεκριμένης κατηγορίας επιχειρηματιών.
Θα υπενθυμίσουμε κατ' αρχάς, ότι και την προηγούμενη φορά που έγινε επέκταση της απόσυρσης για ένα χρόνο, στα τέλη του 2014, υπήρχαν αντιρρήσεις από την πλευρά των δανειστών, όπως κάθε φορά που το κράτος προσφέρει κάποιες εκπτώσεις φόρου σε οποιουσδήποτε πολίτες. Μόνο που αυτές οι αντιρρήσεις προβάλλονται για ενέργειες που μειώνουν τα έσοδα του κράτους χωρίς να επιφέρουν οικονομικό όφελος ή να υπάρχουν «ισοδύναμα» που να αντισταθμίζουν την απώλεια. Και κάμπτονται σε περίπτωση που οι ελληνικές αρχές αποδεικνύουν με στοιχεία ότι οι φαινομενικές απώλειες εσόδων οδηγούν τελικά με έμμεσο τρόπο σε αύξηση από άλλες πηγές (όπως, για παράδειγμα, αύξηση πωλήσεων, με αντίστοιχη αύξηση του ΦΠΑ και των άλλων φόρων, που στο αυτοκίνητο είναι αδύνατο να μη πληρωθούν, αύξηση της απασχόλησης, άρα και των φόρων εισοδήματος και των ασφαλιστικών εισφορών κλπ). Αυτό έγινε και την προηγούμενη φορά και δεν είναι μοναδική περίπτωση που οι δανειστές συναίνεσαν σε κάποια μείωση φόρου ή ματαίωση προβλεπόμενης αύξησης, αφού υπάρχουν και τα παραδείγματα της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση και της ματαίωσης της αύξησης στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών λόγω μείωσης των ελλειμμάτων τους (αύξηση η οποία έγινε τελικά φέτος, λόγω μιας ψηφοθηρικής πολιτικής που ευνόησε τους τζαμπατζήδες και αύξησε και πάλι τα ελλείμματα).
Προφανώς η τωρινή κυβέρνηση δεν ήταν έτοιμη ή δεν θέλησε να στηρίξει την πρόταση που έκανε για επέκταση της απόστασης. Κατά σύμπτωση (για να γυρίσουμε στις συμπτώσεις) μόλις πρόσφατα, όταν άρχισε να συζητείται η επέκταση του μέτρου της απόσυρσης, δημοσιεύθηκε μια επιστολή διαμαρτυρίας των εισαγωγέων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, που ζητούσαν... ίση μεταχείριση με τα καινούργια, δηλαδή κίνητρα και για αγορά... εισαγόμενων μεταχειρισμένων (προφανώς κανείς δεν τους έχει μιλήσει για το αλάτι που ρίχνουν στους δρόμους στις βόρειες χώρες και διαβρώνει τα αυτοκίνητα πολύ πιο γρήγορα απ' ότι στην Ελλάδα, ούτε για τις πάμπολλες περιπτώσεις «γυρισμένων» κοντέρ σε μεταχειρισμένα, που δείχνουν τα μισά χιλιόμετρα απ' όσα έχουν κάνει πραγματικά). Μη σας φαίνεται περίεργο, στην Ελλάδα μπορεί να ζητήσει κανείς τα πιο απίθανα πράγματα, ακόμα και κίνητρα για αγορά εισαγόμενων αυτοκινήτων που έχουν κάνει δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα.
Κατά σύμπτωση επίσης, ενώ μιλάμε για ένα μέτρο που ούτε μελέτη χρειάζεται, ούτε δημιουργία κάποιων υποδομών, αφού είναι κάτι που υπάρχει εδώ και χρόνια και απλώς θα έπαιρνε κάποια παράταση, η κυβέρνηση δεν έκανε την πρόταση για παράταση της απόσυρσης εγκαίρως, αλλά άφησε να περάσει ολόκληρος ο Ιανουάριος και σχεδόν ολόκληρος ο Φεβρουάριος, παγώνοντας την αγορά. Δεν είπε καν όχι στην απόσυρση εγκαίρως, κάτι που θα έδινε τη δυνατότητα στις εταιρείες εισαγωγής και εμπορίας να προσαρμόσουν και να προγραμματίσουν εγκαίρως την στρατηγική τους για το 2016, αλλά άφησε το θέμα σε εκκρεμότητα. Δεν μας δίνει αυτό κάθε δικαίωμα να υποψιαζόμαστε ότι το έκανε για να χτυπήσει την αγορά (χωρίς όμως να φαίνεται προς τους καταναλωτές ότι το κάνει η ίδια, αλλά να ρίξει το φταίξιμο στους «κακούς ξένους»), μπας και πουληθούν μερικά εισαγόμενα μεταχειρισμένα παραπάνω; Θα πείτε «μα είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μη νοιάζεται για το περιβάλλον και την οδική ασφάλεια και να προσπαθεί να ευνοήσει τα σαράβαλα που μπορεί να εισάγει οποιοσδήποτε απ' οπουδήποτε»; Εδώ θεωρεί ελάττωμα την αριστεία, πλούσιους όσους βγάζουν 2.000 το μήνα, σημαντικότερη την κρατική γραφειοκρατία από τις ιδιωτικές επενδύσεις, στα σαπάκια θα κολλήσει;..._Π.Φ.
Auto Internet 
