ΕΙΔΗΣΕΙΣ
::

Οι εισαγωγές δεν είναι λύση για την αύξηση εσόδων

        ..:: Τρίτη, 20 Δεκεμβρίου 2011 ::..

Κύριε Φιλιππακόπουλε
Θα ήθελα να σας εκφράσω τις σκέψεις μου για το θέμα που αναφερθήκατε στο auto7 της προηγούμενης εβδομάδας και να κάνω τις εξής διευκρινιστικές ερωτήσεις. Ποσό λογικό είναι να πιστεύουμε ότι είναι σωστή μέθοδος αύξησης των δημοσιονομικών εσόδων η διευκόλυνση των εισαγωγών προϊόντων σε μια χώρα που ορίζεται ως υπερχρεωμένη;  Κατά πόσο ο κλάδος του αυτοκινήτου αντιπροσωπεύεται από τους πωλητές καινούριων αυτοκινήτων και όχι από τις πωλητές μεταχειρισμένων ή τους επισκευαστές οι οποίοι και περισσότεροι είναι και πιο δημιουργικό έργο κάνουν; Θα έλεγα  ότι είναι παράλογη επιδίωξη το να εισπράξει ο κρατικός μηχανισμός ένα Χ ποσό όταν θα πρέπει να δαπανηθούν 10Χ χρήματα τα όποια κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους θα καταλήξουν σε κάποια οικονομία του εξωτερικού.  Θα έπρεπε να προτείνουμε αντικίνητρα για την αγορά καινούριων αυτοκινήτων και κίνητρα σωστής συντήρησης και επισκευής των ήδη υπαρχόντων. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα τα περισσότερα χρήματα να επενδυθούν σε έργο που θα παράγουν οι πολίτες της χώρας έχοντας  πολύ μικρότερες απώλειες σε εισαγωγές  ανταλλακτικών. Φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα  θα είχε και αυτή η πολιτική ενώ θα βελτιωνόταν και η συμπεριφορά του κάθε οδηγού απέναντι σ το αυτοκίνητο του καθώς  θα το αντιμετώπιζε με περισσότερο σεβασμό και όχι ως αναλώσιμο είδος. Αν το πάμε παραπέρα, μακάρι να δοθούν κίνητρα ώστε να εξάγουμε όσα ακριβά και ενεργοβόρα αυτοκίνητα έχουν αγοραστεί σε μια χώρα που δεν τα αντέχει η οικονομία της, αυτό θα είναι μια καλή δουλειά για τους πωλητές και εισαγωγείς αυτοκινήτων.  Τέλος  καλό είναι ανεξάρτητα από την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης να επιδοτούμε τους νέους να κατευθύνονται σε πιο δημιουργική απασχόληση αντί για  τις πωλήσεις, αφού κάθε φορά που περνά κρίση το παραμύθι της αγοράς νιώθουν ανίκανοι και άχρηστοι, όπως θέλει τώρα να τους πείσει το υπερπαραγωγικό και υπερκαταναλωτικό κατεστημένο των πρόσφατων δεκαετιών που δε λέει να καταλάβει πως έχουμε γεμίσει σκουπίδια τα οποία και τα χρωστάμε και τα υπηρετούμε.

Γεώργιος Μαράκης


Δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σας στο ότι είναι λάθος να εξαρτώνται τα δημόσια έσοδα κυρίως από το εισαγωγικό εμπόριο (γενικώς, γιατί δεν είναι μόνο τα αυτοκίνητα που εισάγονται και φορολογούνται). Το θέμα είναι, όμως, ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε κατάσταση ανάγκης σε μία χώρα που δεν παράγει σχεδόν τίποτα. Και για να αλλάξουμε τη δομή της οικονομίας μας και να την κάνουμε πιο παραγωγική χρειάζονται χρόνια, για να μην πω δεκαετίες. Όταν όμως καίγεται το σπίτι σου, η πρώτη προτεραιότητα είναι να σβήσεις τη φωτιά και μετά θα ασχοληθείς με την ανακαίνιση της επίπλωσης! Το νόημα του σχολίου, λοιπόν, ήταν ότι όταν αυτή τη στιγμή είμαστε χρεοκοπημένοι, έχουμε ανάγκη από χρήματα και για να τα βρούμε μειώνουμε τις συντάξεις των γερόντων, είναι παράλογο να χτυπάμε ένα κλάδο που φέρνει στο κράτος σίγουρα λεφτά και δημιουργεί απασχόληση. Αν πάρουν μέτρα που θα οδηγήσουν σε κατάρρευση την -ήδη συρρικνωμένη (άρα η μείωση που θέλετε ήδη υπάρχει)- αγορά αυτοκινήτου, οι απώλειες εσόδων θα είναι τέτοιες (σε συνδυασμό και με την αύξηση εξόδων λόγω επιδομάτων ανεργίας που θα δημιουργήσουν οι απολύσεις στον κλάδο) που το κράτος θα αναγκαστεί να πάρει άλλα μέτρα για να τα βρει -είτε με φορολογία είτε με μειώσεις μισθών και απολύσεις. Ανάμεσα στα δύο κακά, από τη μία τις εισαγωγές κι από την άλλη τις απολύσεις και μειώσεις μισθών και συντάξεων, σαφώς προτιμώ να επιλέξουμε προσωρινά το πρώτο. Όταν ορθοποδήσει η οικονομία μας, ας βρούμε τρόπο να μειώσουμε τις εισαγωγές.
Το συγκεκριμένο σχόλιο, όμως, που αφορούσε την απόσυρση, έχει και μία άλλη διάσταση κι επιτρέψτε μου εδώ να διαφωνήσω με την άποψη περί συντήρησης των υπαρχόντων αυτοκινήτων. Τα αυτοκίνητα εξελίσσονται τεχνολογικά συνεχώς και δεν μπορούν παρά να έχουν ένα όριο ζωής, όπως όλα τα μηχανήματα. Ένα πολύ παλιό αυτοκίνητο (π.χ. 10ετίας), όσο καλά συντηρημένο κι αν είναι, καταναλώνει (άρα ευνοεί τις εισαγωγές καυσίμων) και ρυπαίνει πολύ περισσότερο από ένα καινούργιο και είναι πολύ λιγότερο ασφαλές. Αυτά ακριβώς τα πολύ παλιά αυτοκίνητα αφορά η απόσυρση (το κίνητρο υπάρχει μόνο για αυτοκίνητα με ηλικία μεγαλύτερη των 12 ετών), οπότε σαν μέτρο είναι σωστό και η άποψή μου είναι πως θα έπρεπε να εφαρμόζεται σε μόνιμη βάση, για να περάσει στη νοοτροπία των Ελλήνων η αντίληψη ότι ένα πολύ παλιό αυτοκίνητο πρέπει να αποσύρεται από την κυκλοφορία._Π.Φ.


Η απάντηση του κ. Μαράκη:

Σε ό,τι αφορά τη νοοτροπία των Eλλήνων αλλά και των υπόλοιπων καταναλωτών παγκοσμίως, θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με την ανάγκη διαμόρφωσης συνείδησης απόσυρσης των αυτοκινήτων βάση ηλικιακών κριτηρίων ή βάση προδιαγραφών και να υποστηρίξω πως η τεχνολογία και τα εξ αυτής προερχόμενα οφέλη εξανεμίζονται από την αλόγιστη χρήση και την υπερβολική κατανάλωση των προϊόντων της. Ως προς την ασφάλεια των αυτομετακινούμενων και πεζών πολιτών, την κατανάλωση καυσίμων ή την έκλυση δηλητηριωδών ρύπων, αν κάναμε μια ολιστική ανάλυση θα βλέπαμε πως το πακέτο τεχνολογίας που χρησιμοποιούμε δεν είναι ο κύριος παράγοντας  διαμόρφωσης της πραγματικότητας, πόσο μάλλον αν λάβουμε υπόψη πως οι εξελίξεις στην τεχνολογία του αυτοκινήτου είναι λιγότερο καταιγιστικές από ότι προμοτάρεται. Δυστυχώς είναι πολλά τα διαφημιστικά τρικ που απευθύνονται στους αφελείς καταναλωτές του ιδιωτικού αυτοκινήτου, τα οποία θα τολμούσε ποτέ κανείς να τα χρησιμοποιήσει σε προϊόντα για τα οποία η ασφάλεια και η απόδοση αξιολογούνται και διασφαλίζονται με πιο ρεαλιστικά κριτήρια όπως είναι αεροσκάφη ή τα σκάφη θαλάσσης .
Σχετικά με τον επαγγελματικό κλάδο του αυτοκινήτου  θα ήθελα να επαναλάβω  πως δεν πλήττεται επειδή δε διευκολύνουμε τις εισαγωγές . Ο κλάδος είναι ευρύτερος , όπως είχα εξηγήσει και στο προηγούμενο σημείωμα, και το κομμάτι των εισαγωγών απασχολεί πολύ λίγο κόσμο αναλογικά με το τζίρο που δημιουργεί, άρα η απασχόληση και  οι εισπράξεις των ασφαλιστικών ταμείων θα ευνοηθούν αν ο τζίρος της αγοράς καινούριων αυτοκινήτων κατευθυνθεί αλλού. Έπεσε πολύ χρήμα τα τελευταία 20 χρόνια, ο χώρος των εισαγωγέων και των αντιπροσώπων αναπτύχθηκε πολύ και πολύ πρόχειρα, η γραβάτα (άλλες φορές καλόγουστη και άλλες φορές λιγδιασμένη) είχε περισσότερη σημασία από τη γνώση του αντικείμενου, οι στελεχάρες αλλά και οι επιχειρηματίες επένδυαν πρωτίστως στην αρπαχτή και στην ιδιωτική τους περιουσία, αδιαφορώντας για την ποιότητα και μέλλον της επιχείρησης. Δυστυχώς ο μοδάτος όρος «διαφθορά» βρίσκει τη θέση του και στο χώρο του αυτοκινήτου με προκλητικούς μισθούς στελεχών σε επιχειρήσεις δίχως αύριο, με στοχοποιήσεις πωλήσεων να αποτελούν την πιο σεβαστή διαδικασία λειτουργίας ακόμα και στη συντήρηση των αυτοκινήτων, κάνοντας τους μηχανικούς εξπέρ στις αλλαγές λαδιών και τακακιών, ενώ το άνοιγμα ενός μοτέρ προκαλούσε πλέον τρόμο και η δοκιμαστική βόλτα κατά τη συντήρηση του θεωρήθηκε πολλές φορές χαμένος χρόνος από το κυνήγι του τζίρου. Φυσικά δεν ήταν όλοι ίδιοι, αλλά η χαλαρότητα με την οποία γενικεύεται η ενοχοποίηση ενός ολοκλήρου λαού για αλόγιστη κατανάλωση δανεικών χρημάτων νομίζω επιτρέπει να σχολιάζονται και οι αποδεκτές αυτών των χρημάτων με αυστηρότητα και επιτέλους ας αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι πιο χρήσιμο από το να πουλάμε και να κλαιγόμαστε που δεν μπορεί η Ελλάδα να αγοράσει και άλλα αυτοκίνητα. Μην ξεχνάμε πως η παγκόσμια οικονομική κρίση που περνάμε προκλήθηκε από τη διαφθορά και την απληστία του εκπροσώπων του ιδιωτικού τομέα και υποβοηθήθηκε  από τη διάφορα εκπροσώπων του κρατικού τομέα.


Σχετικά με την δεύτερη απάντησή σας, θα ήθελα απλά να επιμείνω, ότι όλα αυτά είναι καλά όταν υπάρχει χρόνος για να γίνουν. Η διοχέτευση των πόρων σε άλλες δραστηριότητες θα ήθελε μερικά χρόνια για να έχει αποτέλεσμα (χωρίς να μπορεί κανείς να το ελέγξει, αφού μιλάμε για ιδιωτικούς πόρους, τις οικονομίες των ανθρώπων, που δεν θα αγόραζαν αυτοκίνητα). Οι συντάξεις των γερόντων όμως κόβονται τώρα. Το κράτος χρειάζεται χρήματα ...χθες όχι σε 3 ή 5 ή 10 χρόνια. Αυτό που υποστηρίζω, λοιπόν, είναι ότι αυτή η βίαιη υπερφορολόγηση των αυτοκινήτων ήταν μια τρύπα στο νερό, γιατί υποτίθεται πως αποσκοπούσε στην είσπραξη χρημάτων (και όχι στην αποθάρρυνση των εισαγωγών που θέλετε εσείς) και τελικά μείωσε τις εισπράξεις από τα αυτοκίνητα. Καμία αντίρρηση να σχεδιάσουμε μία νέα πολιτική που θα μειώσει την εξάρτησή μας από τις εισαγωγές. Αλλά αυτό θέλει χρόνο και μέχρι τότε οι συνταξιούχοι δεν έχουν να φάνε!
Σχετικά με την απασχόληση στον κλάδο επιτρέψτε μου να έχω αντιρρήσεις. Δεν είναι καθόλου μικρή και ήδη σχεδόν 20.000 άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους. Είναι μεγάλη θυσία για μια μελλοντική πιθανή μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές, την οποία -επαναλαμβάνω- υποστηρίζω και δέχομαι ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε να τη σχεδιάζουμε άμεσα. Μέχρι να αποδώσει, όμως, και να διοχετευθούν οι πόροι σε πιο παραγωγικές δραστηριότητες, άνθρωποι υποφέρουν χωρίς λόγο.
Επιτρέψτε μου, τέλους, μια άλλη επισήμανση για ένα θέμα που πιθανώς δεν λαμβάνετε υπ' όψη. Αυτοκίνητα αγοράζονται στην Ελλάδα εξ ανάγκης, επειδή οι συγκοινωνίες είναι ανύπαρκτες (και οι συνεχείς απεργίες τις κάνουν ακόμα πιο ανύπαρκτες)! Εντελώς ανύπαρκτες. Πριν 30 χρόνια έμεινα ένα χρόνο για σπουδές στο Παρίσι και δεν χρειάστηκα ούτε για μια μέρα αυτοκίνητο, είτε για τις σπουδές είτε για τον ελεύθερο χρόνο μου! Τριάντα χρόνια μετά ο γιος μου που σπούδασε στην Αθήνα, στην πόλη όπου είναι το σπίτι του, χρειαζόταν τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα αυτοκίνητο, για διάφορους λόγους πέραν των δυνάμεών μας. Και μη μου πείτε «να φτιάξουμε τις συγκοινωνίες»! Φυσικά και να τις φτιάξουμε. Αρθρογραφώ 30 χρόνια τώρα γι' αυτό το θέμα! Αλλά μέχρι να γίνει αυτό και μέχρι οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες να αποκτήσουν την κοινωνική συνείδηση που χρειάζεται για να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να κρατούν όμηρο την κοινωνία για να πετύχουν τις διεκδικήσεις τους, οι Έλληνες πρέπει να μπορούν να μετακινούνται για τη δουλειά και την προσωπική τους ζωή. Και γι' αυτό θα χρειάζονται αυτοκίνητα..._Π.Φ.


  UP