Η υπόθεση του παράνομου λογισμικού των αυτοκινήτων της VW στις ΗΠΑ δημιούργησε, όπως γίνεται συνήθως όταν μία είδηση για ένα εξειδικευμένο θέμα είναι «πιασάρικη» για τα μη εξειδικευμένα ΜΜΕ, ένα θόρυβο που δυστυχώς μεταφέρει το ενδιαφέρον από την ουσία του θέματος σε μια αστυνομικού τύπου υπόθεση παρανομίας και αποκάλυψης. Βρήκαν ευκαιρία μερικοί που δεν συμπαθούν του Γερμανούς να κάνουν χαιρέκακα σχόλια, βρήκαν ευκαιρία μερικοί άλλοι να θυμηθούν τη ρύπανση του περιβάλλοντος και να μας πληροφορήσουν ότι οι εκπομπές ρύπων κατά την κίνηση των επίμαχων αυτοκινήτων ήταν πολλαπλάσιες από τα μετρούμενα όρια (καλέ τί μας λέτε, ενώ κανονικά θα ήταν κάτω από τα όρια δηλαδή;) και κανείς δεν πληροφορήθηκε τί συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Για να είμαστε εξαρχής ξεκάθαροι, η VW διέπραξε μία παρανομία και οι θέσεις μας σχετικά με τη συμμόρφωση στους νόμους είναι γνωστές σε όσους μας παρακολουθούν. Οι νόμοι είναι νόμοι, είτε μας αρέσουν είτε όχι, κι όποιος τους παραβιάζει πρέπει να υφίσταται τις συνέπειες. Τελεία και παύλα. Από εκεί και πέρα, η ουσία είναι ότι ήταν τώρα μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε σοβαρά για την αναθεώρηση ενός βλακώδους προγράμματος επίσημων μετρήσεων για τους ρύπους και την κατανάλωση, που έχει σχέση με την πραγματικότητα όσο ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Όλες οι μετρήσεις που γίνονται από τις επίσημες αρχές των διαφόρων χωρών (στην Ευρώπη υπάρχει ενιαίο σύστημα «έγκρισης τύπου» που γίνεται μόνο μια φορά για όλες τις χώρες, οι ΗΠΑ έχουν δικό τους σύστημα και δικά τους όρια), είναι μετρήσεις εργαστηριακές, που δεν έχουν ΚΑΜΙΑ (μα καμία!) σχέση με την καθημερινή λειτουργία των κινητήρων στην πραγματική κίνηση! Γι' αυτό και η πραγματική κατανάλωση και οι πραγματικές εκπομπές ρύπων όταν οδηγείτε τα αυτοκίνητά σας δεν έχουν καμία σχέση με τις τιμές που ανακοινώνονται επισήμως, τις οποίες μόνο στην... κατηφόρα θα ήταν ενδεχομένως δυνατό να πετύχετε. Και δεν φταίνε οι κατασκευαστές που ανακοινώνουν αυτές τις τιμές, αφού είναι επίσημες και δεν τις μετρούν αυτοί, αλλά οι επιφορτισμένες γι' αυτό από τα κράτη ειδικές υπηρεσίες.
Γιατί λοιπόν, μετριούνται η κατανάλωση και οι εκπομπές ρύπων με τέτοιες αναξιόπιστες μεθόδους; Πρώτον, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι άνθρωποι -πολιτικοί και «υπηρεσιακοί παράγοντες»- που ορίζουν τους κανόνες έχουν ιδιαίτερη γνώση του αντικειμένου. Και δεύτερον, για να σκεφθούμε λίγο πιο πονηρά, μια που αυτές οι μετρήσεις δίνουν τόσο χαμηλά όρια, μάλλον βολεύουν τους πολιτικούς, ώστε να δείχνουν ότι πιέζουν την αυτοκινητοβιομηχανία και πετυχαίνουν θεαματικά αποτελέσματα για την προστασία τους περιβάλλοντος! Για σκεφθείτε να άλλαζαν τον κύκλο δοκιμών με κάτι πολύ πιο κοντά στην πραγματική οδήγηση και να σας έλεγαν ξαφνικά ότι κάτι καταναλώσεις που θυμίζουν... παπί και όχι αυτοκίνητο, είναι στην πραγματικότητα 2 και 3 λίτρα/100 χλμ. μεγαλύτερες. Όσοι μας διαβάζουν, γνωρίζουν ότι στις δοκιμές μας ποτέ δεν αναφέρουμε τις επίσημες καταναλώσεις και εκπομπές ρύπων (παρά μόνο τις τιμές CO2, αναγκαστικά αφού από αυτές εξαρτώνται τα τέλη κυκλοφορίας). Αυτό γίνεται συνειδητά, γιατί γνωρίζουμε ότι αυτές οι τιμές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ούτε καν την πλησιάζουν. Κι έχουμε μάλιστα διαπιστώσει ότι ορισμένες φορές αυτοκίνητα που έχουν χαμηλότερες τιμές κατανάλωσης στις επίσημες μετρήσεις σε σχέση με κάποια άλλα, μπορεί να έχουν μεγαλύτερη κατανάλωση από εκείνα κατά την οδήγηση στο δρόμο!
Το θέμα είναι, όμως, ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων είναι υποχρεωμένοι να πετυχαίνουν αυτές τις τιμές και μάλιστα (προσέξτε το ιδιαίτερα αυτό) κάτω από αυτές τις συγκεκριμένες συνθήκες δοκιμών. Τί περιμένετε, λοιπόν, να κάνει οποιοσδήποτε από αυτούς; Να ρυθμίσει το αυτοκίνητο έτσι όπως αυτός νομίζει ότι είναι καλύτερο για να πετύχει ένα καλό συνδυασμό ασφάλειας, οικονομίας και ρύπανσης του περιβάλλοντος, με κίνδυνο να μην περάσει τα επίσημα όρια και να μην μπορεί να πουλήσει το αυτοκίνητό του ή να ρυθμίσει το αυτοκίνητο όπως πρέπει για να πετύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στις επίσημες δοκιμές έγκρισης τύπου; Είναι προφανές ότι θα κάνει το δεύτερο (όπως είναι προφανές ότι το ίδιο ακριβώς γίνεται και με τις δοκιμές πρόσκρουσης). Το αυτοκίνητο δυστυχώς είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο μηχάνημα, η συμπεριφορά του οποίου κάτω από τις πολύ διαφορετικές συνθήκες στις οποίες χρησιμοποιείται, αποτελεί προϊόν δεκάδων συμβιβασμών σε ό,τι αφορά την ασφάλεια, την οικονομία, τις εκπομπές ρύπων, το θόρυβο, την άνεση, την αξιοπιστία κι ένα σωρό άλλους τομείς. Όταν στην εξίσωση μπαίνουν και διαδικασίες έγκρισης άσχετες με την πραγματικότητα, αυτοί οι συμβιβασμοί δυστυχώς υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είναι σε βάρος του χρήστη και της κοινωνίας._Π.Φ.
Auto Internet 
