ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ :: Τα πράγματα έχουν αρχίσει να παίρνουν μια περίεργη τροπή τελευταία στην αυτοκινητοβιομηχανία με τις εξελίξεις στον τομέα της ηλεκτροκίνησης, με αποτέλεσμα να ακούμε απόψεις και εξαγγελίες που αρχίζουν να απέχουν αρκετά από μια ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικότητας. Η αυτοκινητοβιομηχανία μοιάζει σαν να τα έχει χαμένα απέναντι στο τσουνάμι εκβιαστικών μέτρων που τη σπρώχνουν με το ζόρι προς την ηλεκτροκίνηση, αντιδρώντας σπασμωδικά και προαναγγέλλοντας εξελίξεις, που δείχνουν μια παθητική αντιμετώπιση της προοπτικής συρρίκνωσής της και της στέρησης του δικαιώματος στην αυτοκίνηση από εκατομμύρια ανθρώπους, ιδιαίτερα στην Ευρώπη.

Έχουμε ήδη ακούσει κατασκευαστές να ανακοινώνουν ότι το από δύο χιλιάδες τριάντα τόσο ή ακόμα και το δύο χιλιάδες είκοσι τόσο θα δημιουργούν μόνο ηλεκτρικά νέα μοντέλα, ούτε καν υβριδικά! Σε μια εποχή που ήδη αρχίσει να υπάρχει πρόβλημα επάρκειας ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς η στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές δεν είναι εύκολο να γίνει άμεσα, σε μια εποχή που η ανθρωπότητα βγαίνει από μία τεράστια οικονομική κρίση που απαιτεί επενδύσεις σε πολύ πιο ζωτικούς τομείς για την κοινωνία απ' ότι τα δίκτυα φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων, σε μια εποχή που οι ελλείψεις σε ηλεκτρονικά μικροκυκλώματα έχουν δημιουργήσει προβλήματα παραγωγής σε πολλές εταιρείες αυτοκινήτων, χτυπώντας το καμπανάκι για την ανάγκη επανεξέτασης υπεραισιόδοξων προβλέψεων για το μέλλον, μας λένε ότι μέσα σε 10 χρόνια θα κάνουν στροφή 180 μοιρών σε ένα κλάδο της βιομηχανίας και των μεταφορών που υπάρχει και εξελίσσεται περισσότερο από έναν αιώνα τώρα.

Αν δεν υπάρξει στα αμέσως επόμενα χρόνια κάποια επαναστατική τεχνολογική εξέλιξη για φτηνές μπαταρίες που να κρατάνε για πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα και να φορτίζονται σε λίγα λεπτά και κάποια επαναστατική οικονομική εξέλιξη (π.χ. λεφτόδεντρα!) που να επιτρέψει επενδύσεις τρισεκατομμυρίων για την άμεση κατασκευή πολλών νέων σταθμών παραγωγής (καθαρής) ηλεκτρικής ενέργειας και δικτύων φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε κάθε χώρα, το μέλλον των κατόχων αυτοκινήτου φαντάζει ζοφερό. Αν δεν εξακολουθήσουν κάποιες αυτοκινητοβιομηχανίες να κατασκευάζουν συμβατικά αυτοκίνητα, εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να αναγκαστούν να διατηρούν -για όσο θα τους αφήσουν οι ζηλωτές και για όσο θα τους φοβούνται οι ψηφοθήρες πολιτικοί- αυτοκίνητα 20 και 30 ετών με διάφορες πατέντες για ανταλλακτικά (όπως συμβαίνει στην Κούβα λόγω του αμερικανικού εμπάργκο), προκειμένου να εξακολουθήσουν να έχουν την επιλογή των ταξιδιών με προσωπικό μεταφορικό μέσο...

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής και την ανάγκη λήψης μέτρων για τη μείωση της συμβολής της ανθρώπινης κοινωνίας -στο μέτρο των δυνατοτήτων της- στις αιτίες της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Όσο όμως ενισχύονται οι προσπάθειες ενοχοποίησης των ανθρώπων που θέλουν να κινούνται ελεύθερα και λήψης μέτρων εναντίον των κλάδων που τους βοηθούν να κινούνται ελεύθερα, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία και η αεροπορική βιομηχανία, αυτοί δηλαδή που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν κάνει τη μεγαλύτερη πρόοδο στην εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών ρύπων από οποιονδήποτε άλλο κλάδο της βιομηχανίας, δεν μπορούμε παρά να αντιμετωπίζουμε με πολλές επιφυλάξεις τις πραγματικές προθέσεις όσων αποφασίζουν αυτά τα μέτρα. Την ίδια στιγμή, που σχεδόν ανύπαρκτες είναι οι προσπάθειες για τον περιορισμό π.χ. της κτηνοτροφίας, που συμβάλει όσο ελάχιστοι κλάδοι της οικονομίας στην εκπομπή αερίων θερμοκηπίου, συμβάλλοντας παράλληλα και σε στις πιο ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες στις ανεπτυγμένες χώρες, ή που δεν υπάρχουν μέτρα εναντίον των εκπομπών ρύπων από τα πλοία αντίστοιχα αυστηρά με αυτά που υπάρχουν για τις οδικές μεταφορές. Το αυτοκίνητο βαθμιαία θ' αρχίσει πάλι να μετατρέπεται σε προνόμιο των οικονομικών ελίτ..._Π.Φ.