ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ :: Ένα πρόβλημα που συναντάμε στην εποχή μας και θα γίνεται όλο και πιο έντονο στο μέλλον λόγω της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας, είναι το γεγονός ότι πολλές αποφάσεις που λαμβάνονται από εθνικές και διεθνείς αρχές, αφορούν θέματα που βασίζονται η εξαρτώνται από την τεχνολογία, για την οποία όμως οι αποφασίζοντες δεν έχουν ιδέα! Οι περισσότερες αποφάσεις τους, λοιπόν, λαμβάνονται με καθαρά πολιτικά κριτήρια, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών ενδιαφέρεται μόνο για τις εντυπώσεις (αλλά και -για να είμαστε δίκαιοι- η πλειοψηφία των πολιτών κρίνει τους πολιτικούς με βάση μόνο τις εντυπώσεις). Έτσι πολλές αποφάσεις αποδεικνύονται προβληματικές στην εφαρμογή τους, γιατί δεν έχουν ληφθεί υπόψη τα σχετικά τεχνολογικά δεδομένα, πολλές φορές μάλιστα -λόγω της πίεσης για την εφαρμογή τους- οδηγούν σε λύσεις που δεν είναι οι καλύτερες δυνατές ή -ακόμα χειρότερα-μπορεί να είναι και προβληματικές. Δεν είναι πολύ μακριά π.χ. η εποχή που επισπεύσθηκε η διάθεση της αμόλυβδης βενζίνης ακόμα και σε μη καταλυτικά αυτοκίνητα, χωρίς να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η κατάργηση του μολύβδου μεν έπρεπε κάποτε να γίνει, αλλά η αμόλυβδη βενζίνη που παρασκευαζόταν με την τεχνολογία της εποχής είχε ως αποτέλεσμα αυξημένες εκπομπές αρωματικών υδρογονανθράκων, οι οποίοι είναι αποδεδειγμένα καρκινογόνοι! Διώξαμε τον μόλυβδο και φέραμε τον καρκίνο! Όχι και πολύ οικολογικό θα λέγαμε...

Αντίστοιχη βιασύνη βλέπουμε τώρα και στις πολιτικές αποφάσεις που επιδιώκουν πιεστικά την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης, χωρίς να έχει ωριμάσει η σχετική τεχνολογία και χωρίς τις ανάλογες υποδομές. Και, όπως συμβαίνει συνήθως με τέτοιες βιαστικές αποφάσεις με σαθρό τεχνολογικό υπόβαθρο, προκύπτουν και διάφοροι επιτήδειοι που στο όνομα της οικολογίας προωθούν λύσεις που δεν είναι προς το συμφέρον ούτε των καταναλωτών ούτε του περιβάλλοντος. Για να μην αγνοούμε δε και την οικονομική διάσταση τέτοιων αποφάσεων παγκόσμιας εμβέλειας, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε πόσο αυτοκαταστροφική κινδυνεύει να αποδειχθεί η... πρεμούρα με την οποία προωθείται στην Ευρώπη η ηλεκτροκίνηση, προς όφελος των Κινέζων. Έχοντας μείνει πίσω στην παραδοσιακή τεχνολογία της αυτοκίνησης οι Κινέζοι ξόδεψαν τεράστια ποσά για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης, δημιουργώντας υπερσύγχρονα εργοστάσια και εταιρείες κατασκευής μπαταριών και εξελίσσοντάς εντατικά τη σχετική τεχνολογία. Μόνο που η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Κίνα γίνεται κυρίως με... κάρβουνο, από τα χειρότερα δηλαδή καύσιμα για το περιβάλλον.

Το θέμα είναι ότι ήδη οι πρώτες κινέζικες εταιρείες ηλεκτρικών αυτοκινήτων αρχίζουν και κάνουν την εμφάνισή τους στις ευρωπαϊκές αγορές, ενώ ταυτόχρονα δυτικοί κατασκευαστές δημιουργούν εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Κίνα. Και σύντομα θα δούμε την εισαγωγή χιλιάδων ηλεκτρικών αυτοκινήτων "made in China, (με αντίστοιχες απώλειες θέσεων εργασίας στην Ευρώπη) τα οποία θα έχουν και φορολογικά κίνητρα, χρηματοδοτούμενα από τους ευρωπαίους φορολογούμενους! Και μια και μιλήσαμε για την εμφάνιση επιτήδειων που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οικονομικά στο όνομα της οικολογίας τα σαθρό τεχνολογικό υπόβαθρο της πολιτικής που αποφασίστηκε ερήμην της τεχνολογίας, θα σταθούμε για λίγο στην ελληνική πραγματικότητα και στην ανακοίνωση του υφυπουργού Μεταφορών ότι στο υπουργείο του βρίσκεται σε επεξεργασία θεσμικό πλαίσιο για τη δυνατότητα μετατροπής συμβατικού αυτοκινήτου σε... ηλεκτρικό. Κάτι που δεν έχει καθιερωθεί πουθενά στην Ευρώπη, ακόμα και σε χώρες πολύ πιο προηγμένες τεχνολογικά από την Ελλάδα. Ενώ δηλαδή δεν έχει ακόμα γίνει η εκπαίδευση των συνεργείων στη διαχείριση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, που είναι εντελώς διαφορετικά από τα συμβατικά, θέλουμε να επιτρέψουμε στο μάστρο Μήτσο να... ξηλώνει όλο το αυτοκίνητό κάτω από το αμάξωμα και να το μετατρέπει σε ηλεκτρικό! Έτσι κι αλλιώς στον αέρα βρίσκεται η ηλεκτροκίνηση από πλευράς υποδομών και προδιαγραφών, έτσι κι αλλιώς άσχετοι με την τεχνολογία είναι οι πολιτικοί, έτσι κι αλλιώς στο υπουργείο Μεταφορών προΐσταται ο πολιτικός που έβαζε «κλιπάκι» στην αγκράφα της ζώνης ασφαλείας για να μη τη φοράει, στη μετατροπή των αυτοκινήτων σε ηλεκτρικά θα κολλήσουμε;

Για να δείτε όμως πόσο υποκριτική είναι όλη αυτή η φιλολογία για την παροχή κινήτρων που επιβάλλει η ανάγκη για προστασία του περιβάλλοντος και οι σχετικές μεγαλοστομίες των πολιτικών, αρκεί να θυμηθείτε ένα άλλο ελληνικό παράδοξο. Πριν μερικά χρόνια το κράτος ανακοίνωσε εν μέσω κρίσης (άρα γνωρίζοντας πολύ καλά την οικονομική κατάσταση) την παροχή κινήτρων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις κατοικίες ιδιωτών, δεδομένου ότι το ίδιο δεν είχε τα χρήματα για να ανταποκριθεί στην υποχρέωση της Ελλάδας για παραγωγή του 20% της ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Και μετά, αφού δεκάδες χιλιάδες οικογένειες έδωσαν τις οικονομίες τους ή ακόμα πήραν και δάνεια για να βάλουν φωτοβολταϊκά στα σπίτια τους, το ίδιο κράτος απατεώνας (δυστυχώς είναι ο μόνος χαρακτηρισμός που αρμόζει) περιέκοψε αυθαίρετα μέχρι και 40% την αποζημίωση που είχε καθοριστεί με συμβόλαια με τη ΔΕΗ (προσοχή, μιλάμε για ιδιώτες και όχι για επιχειρηματικές κινήσεις, που πάντα έχουν και κάποιο ρίσκο)! Με παράπλευρη απώλεια και την καταστροφή της προσπάθειας ανάπτυξης εγχώριας βιομηχανίας. Το ίδιο κράτος (και το ίδιο κόμμα που κυβερνούσε και τότε και τώρα) δίνει τώρα τα λεφτά που εξοικονομήθηκαν από τους εξαπατημένους πολίτες του για να χρηματοδοτήσει την αγορά εισαγόμενων ηλεκτρικών αυτοκινήτων! Η αποθέωση της υποκρισίας, με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος..._Π.Φ.