ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ::

Ένα ακόμα μεγαλεπήβολο «σχέδιο»

        ..:: Κυριακή, 28 Φεβρουαρίου 2021 ::..
Το ότι η Ελλάδα έχει μια από τις χειρότερες επιδόσεις πανευρωπαϊκά στον τομέα της οδικής ασφάλειας είναι γνωστό. Πολλοί το αποδίδουν στο γεγονός ότι οι Έλληνες είναι γενικά απείθαρχοι στους νόμους, κάτι που προφανώς δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Όμως, αυτή δεν είναι η μοναδική αιτία, άλλωστε οι ίδιοι απείθαρχοι Έλληνες όταν βρίσκονται ως επισκέπτες ή μετανάστες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες γίνονται... Παναγίες, γιατί γνωρίζουν ότι εκεί οι νόμοι εφαρμόζονται. Πέρα όμως από αυτό, επειδή υπάρχουν πολλές ελλείψεις και σε άλλου είδους υποδομές που ενισχύουν την οδική ασφάλεια, από την ποιότητα στον δρόμων μέχρι την εκπαίδευση των οδηγών, χρειάζεται οπωσδήποτε και ο σχεδιασμός μιας κεντρικής πολιτικής για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας, που θα λαμβάνει υπόψη όλους αυτούς τους παράγοντες.

Κι εδώ ερχόμαστε σε μια άλλη παθογένεια του ελληνικού κράτους, που έγκειται στην επιθυμία των εκάστοτε κυβερνώντων, να κατεδαφίζουν ότι έχει γίνει από τους προκατόχους τους (πολλές φορές ακόμα και όταν προέρχονται από το ίδιο κόμμα!) και να ξεκινούν την προσπάθεια από την αρχή, παρουσιάζοντας διάφορα «σχέδια», που συνήθως εξελίσσονται σε ευχολόγια. Γιατί σε μεγάλο βαθμό οι αιτίες αποτυχία των σχεδίων οφείλονται στη μη εφαρμογή τους και όχι στην ανεπάρκειά τους. Έχουμε χάσει το λογαριασμό σχετικά με το πόσα «σχέδια οδικής ασφάλειας» έχουν ανακοινωθεί τις τελευταίες δεκαετίες και μόλις πρόσφατα ανακοινώθηκε ακόμα ένα «στρατηγικό σχέδιο οδικής ασφάλειας», από τον ίδιο τον πρωθυπουργό μάλιστα, προσθέτοντας κατά τη γνώμη μας ένα ακόμα ευχολόγιο στα τόσα που δεν εφαρμόστηκαν.

Σίγουρα ακούγονται καλά στ' αυτιά μας εξαγγελίες όπως η βελτίωση του οδικού δικτύου, η διδασκαλία της κυκλοφοριακής αγωγής στα σχολεία κλπ. Αλλά όταν αυτά -που ούτως ή άλλως είναι και πολύ μακροπρόθεσμα- συνοδεύονται και από πομφόλυγες περί «εθνικού παρατηρητηρίου οδικής ασφάλειας», αναθεώρησης του ΚΟΚ, αλλαγής της «φιλοσοφίας των εξετάσεων» για την απόκτηση διπλώματος κλπ. αισθανόμαστε ότι πράγματι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμα ευχολόγιο. Θα επισημάνουμε, για παράδειγμα, ότι καμία σημασία δεν έχει η -πολλοστή- αναθεώρηση του ΚΟΚ, γιατί δεν μας λείπει ο ΚΟΚ, αλλά η εφαρμογή του. Όσα παρατηρητήρια οδικής ασφάλειας κι αν φτιάξουμε, η ελλιπής και συχνά λανθασμένη αστυνόμευση θα είναι πάντα ένα σοβαρό πρόβλημα. Και δυστυχώς φαίνεται και από το νέο σχέδιο, ότι πάλι δικαιολογίες ψάχνουμε και -όπως πάντα- ευκαιρίες για εισπρακτικά μέτρα!

Η προτεινόμενη μείωση του γενικού ορίου ταχύτητας στην πόλη στα 30 χλμ./ώρα π.χ., απλώς περνάει για μια ακόμα φορά την ευθύνη στην ταχύτητα λόγω της ανικανότητας αστυνόμευσης των επικίνδυνων παραβάσεων. Και φυσικά έχει ως στόχο και την αύξηση των εσόδων των δήμων από τα πρόστιμα. Όταν στέλνεις τους τροχονόμους στους δρόμους με την υποχρέωση συγκεκριμένου αριθμού κλήσεων, προφανώς η υπηρεσία τους θα επιλέξει να τους στέλνει να αστυνομεύουν τις ευκολότερες και όχι τις πιο επικίνδυνες. Καθημερινό είναι το φαινόμενο π.χ. μιας από τις πιο επικίνδυνες παραβάσεις, της χρήσης κινητού τηλεφώνου από πολλούς οδηγούς, ακόμα και κατά τη διάρκεια ελιγμών, μετρήστε όμως πόσες κλήσεις δίνονται για «υπερβολική ταχύτητα» (ακόμα και σε άδειους δρόμους) και πόσες για χρήση κινητού και θα καταλάβετε τι εννοούμε. Δεν χρειάζεται νέος ΚΟΚ γι' αυτό, όπως δεν χρειάζεται ούτε για την παραβίαση του stop, ούτε για την παραβίαση του κόκκινου, ούτε για πολλές άλλες επικίνδυνες παραβάσεις, που ήδη προβλέπονται και τιμωρούνται από τους προηγούμενους ΚΟΚ. Κι αν πιστεύετε ότι το νέο «σχέδιο» είναι πιο σοβαρό από το προηγούμενο σκεφτείτε ότι έχουμε ως υπουργό Μεταφορών έναν άνθρωπο που έβαζε «κλιπάκι» στην αγκράφα της ζώνης ασφαλείας για να μη τη φοράει! Τόσο σοβαρά αντιμετωπίζουμε την οδική ασφάλεια!!!_Π.Φ.

  UP