ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ :: Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είχε ποτέ στην Ελλάδα ιδιαίτερα μεγάλες αρμοδιότητες, όπως σε άλλες χώρες όπου έχει την ευθύνη για δραστηριότητες που εδώ ελέγχονται από την κεντρική διοίκηση. Αν και, όπως αποδείχθηκε τα τελευταία χρόνια, ένας δραστήριος δήμαρχος μπορεί να εκμεταλλευθεί ευκαιρίες χρηματοδότησης που προσφέρει η συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (όπως και τη δυνατότητα δανεισμού αν ο Δήμος είναι νοικοκυρεμένος), για να προσφέρει στους συμπολίτες του περισσότερες και πιο σύνθετες υπηρεσίες από το μάζεμα των σκουπιδιών και την καθαριότητα και τον φωτισμό των δρόμων, που ούτως ή άλλως αποτελούν βασική αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μερικοί δήμαρχοι, όμως, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, δεν αρκούνται στην προσπάθεια να κάνουν με τον καλύτερο τρόπο την δουλειά για την οποία εκλέχθηκαν, αλλά ψάχνουν να βρουν ευκαιρία για «επεμβάσεις» που ικανοποιούν τη ματαιοδοξία τους (ενδεχομένως και κάποιους κατασκευαστές που θα αναλάβουν τα σχετικά «έργα»), αλλά δεν προσφέρουν τίποτα στους πολίτες, συχνά μάλιστα μπορεί και να δυσκολεύουν τη ζωή τους.

Μια τέτοιο φαραωνική ανοησία, που παρέβλεπε εντελώς την πραγματικότητα της ζωής στην Αθήνα και προέβλεπε την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου, είχε προταθεί πριν από αρκετά χρόνια στην Αθήνα, αλλά ευτυχώς για την πόλη η υλοποίηση της δεν προχώρησε. Και ξαφνικά ο σημερινός δήμαρχος, ο οποίος προφανώς βιάζεται να προβάλει τις μεγαλύτερες από τον δημαρχιακό θώκο πολιτικές φιλοδοξίες του, επαναφέρει μία παρεμφερή πρόταση με τον «μεγάλο περίπατο», που επίσης θα πεζοδρομήσει μεγάλο μέρος της Πανεπιστημίου. Κι επειδή η συγγενική του σχέση με τον πρωθυπουργό της χώρας είναι σίγουρα ένα πλεονέκτημα που ανοίγει ευκολότερα όλες τις πόρτες, η κυβέρνηση αποφάσισε να τον αβαντάρει κλείνοντας άρον άρον το κέντρο της Αθήνας για τα αυτοκίνητα, ώστε να αρχίσουν το γρηγορότερο τα σχετικά έργα. Το οξύμωρο είναι κατ' αρχάς, ότι αυτό γίνεται σε μια εποχή που οι Αθηναίοι ζουν με το φόβο του κορωνοϊού και η ίδια η κυβέρνηση τους προτρέπει να αποφεύγουν το συνωστισμό των μέσων μαζικής μεταφοράς, άρα να χρησιμοποιούν τα προσωπικά τους μεταφορικά μέσα όποτε αυτό είναι δυνατό.

Πέρα όμως απ' αυτό, μια και όλοι ελπίζουμε ότι ο κορωνοϊός δεν θα είναι για πάντα μαζί μας, οπότε τα κριτήρια για την οποιαδήποτε επέμβαση στην πόλη θα είναι πιο μακροπρόθεσμα, αναρωτιέται κανείς αν ο κ Μπακογιάννης έχει ποτέ επισκεφθεί το σύνολο της πόλης του, αλλά και τους γειτονικούς δήμους που για διοικητικούς και μόνο λόγους αποτελούν ξεχωριστές οντότητες, στην πράξη όμως είναι μέρος της Αθήνας. Γιατί αν είχε συνολική αντίληψη της περιοχής που επηρεάζουν οι επεμβάσεις του, δεν είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθεί ότι σε μία τόσο μεγάλη και πυκνοκατοικημένη πόλη με τόσο μεγάλο πληθυσμό, που στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ και που δεν έχει έναν ολοκληρωμένο περιφερειακό δακτύλιο παράκαμψης του ευρύτερου κέντρου, είναι αναγκαστικά πολλές οι μετακινήσεις αυτοκινήτων ανάμεσα στις περιφέρειες οι οποίες περνούν από το κέντρο. Βεβαίως είναι επιεικώς φαιδρό να θεωρούμε ως μέσα μαζικής μεταφοράς για τέτοια πόλη τα λεωφορεία ή τον αραμπά που λέγεται τραμ. Σε τέτοιες πόλεις μόνο το μετρό λύνει το πρόβλημα και η Αθήνα θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον 10 γραμμές μετρό για να θεωρήσουμε ότι πραγματικά διαθέτει μέσα μαζικής μεταφοράς.

Ο κ. Μπακογιάννης, λοιπόν, υποκύπτοντας στην «τρέλα του μεγαλείου», αποφάσισε να «αφήσει το στίγμα του» (δυστυχώς γι' αυτόν θα είναι αρνητικό) στην πρωτεύουσα, χωρίς να λαμβάνει υπ' όψη του την πραγματικότητα λίγο πιο πέρα από τον μικρόκοσμο των πολιτικών στον οποίο κινείται και για τον οποίο το κέντρο της χώρας (ίσως και το κέντρο του... σύμπαντος) είναι η περιοχή γύρω από το Σύνταγμα, άντε ως την Ομόνοια! Κάποια ακίνητα θα πάρουν αξία, κάποιοι εργολάβοι θα πάρουν έργα, οι εικόνες της τηλεόρασης στα κάθε είδους «ρεπορτάζ» για γεγονότα που συμβαίνουν (ως συνήθως) στο κέντρο θα δείχνουν μία εικόνα «ανάπλασης», κάποιοι τουρίστες και κάποιοι εγχώριοι πολιτικοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι κλπ. θα σουλατσάρουν ευκολότερο στο... κέντρο του κόσμου και τα υπόλοιπα 4,5-5 εκατομμύρια κατοίκων και επισκεπτών ας κόψουν το λαιμό τους. Το αν το κλείσιμο του κέντρου θα κάνει το βίο αβίωτο στους κατοίκους των γύρω περιοχών, αλλά και της ευρύτερης Αθήνας, στην οποία δυστυχώς οι εναλλακτικές λύσεις μετακίνησης είναι ελάχιστες, του είναι αδιάφορο ή δεν το καταλαβαίνει. Και τα δύο είναι εξίσου απαράδεκτα. Ίσως να μην έχει ακόμα συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι πλέον δήμαρχος στο Καρπενήσι, αλλά στην Αθήνα..._Π.Φ.