ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ :: Στο δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα συχνά αναφέρονται οι εμπειρίες άλλων χωρών και υπάρχουν προτροπές για την αντιγραφή τους ή εν πάση περιπτώσει για αντίστοιχη προσέγγιση στην επίλυση προβλημάτων. Αυτό είναι μεν θετικό, αφού οποιοσδήποτε έξυπνος άνθρωπος φροντίζει να επωφελείται από την εμπειρία των άλλων. Όταν όμως τέτοιες προσπάθειες γίνονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις, συνήθως αποτελούν κακέκτυπα των αντίστοιχων εμπειριών σε αναπτυγμένες χώρες, γιατί έχουν ως στόχο την εξυπηρέτηση ψηφοφόρων ή την προσπάθεια επίδειξης δήθεν κοινωνικών ευαισθησιών και όχι καθαυτή την επίλυση των προβλημάτων. Και καταλήγουν τελικά να μας κάνουν να ευχόμαστε να μην εφαρμοστούν ποτέ αυτές οι προτάσεις, γιατί θα δημιουργήσουν μεγαλύτερα προβλήματα απ' αυτά που υποτίθεται ότι προσπαθούν να λύσουν. Δυο κραυγαλέα παραδείγματα τέτοιας συμπεριφοράς από κυβερνητικούς παράγοντες του υπουργείου Μεταφορών υπήρξαν τον τελευταίο καιρό, το ένα απλώς φαιδρό, το άλλο δυστυχώς επικίνδυνο.

Στην πρώτη περίπτωση αναφερόμαστε στην απάντηση του υπουργού Μεταφορών σε ερώτηση βουλευτή σχετικά με το κλείσιμο δρόμων από το χιόνι τον περασμένο μήνα, στην οποία ο υπουργός άφησε να εννοηθεί ότι εξετάζει την υποχρεωτική χρήση... χιονολάστιχων το χειμώνα, όπως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες! Μόνο που αυτό γίνεται σε χώρες που έχουν πολύ πιο βαρύ χειμώνα και διαρκή παρουσία χιονιού, ενώ στην Ελλάδα το κλίμα είναι εντελώς διαφορετικό. Φαντάζεται κανείς τα εκατομμύρια των αυτοκινήτων της Αττικής να κυκλοφορούν με χιονολάστιχα Δεκέμβριο ή Ιανουάριο μήνα, όταν η θερμοκρασία μερικές φορές φτάνει ακόμα και τους 16-18° (ήδη είχαμε τέτοια παραδείγματα τις τελευταίες μέρες), επειδή φοβόμαστε ότι 2-3 φορές το χρόνο μπορεί να κλείσει η Μαλακάσα; Και πού ακριβώς θα αποθηκεύονται το καλοκαίρι μερικά εκατομμύρια χειμωνιάτικα λάστιχα (και αντίστοιχα τον χειμώνα τα θερινά); Είναι προφανές ό,τι η σκέψη ξεπερνάει τα όρια της γραφικότητας, δείχνει άγνοια για το τι ακριβώς συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη και βεβαίως δεν μπορεί να την πάρει κανείς στα σοβαρά.

Στη δεύτερη περίπτωση, διαβάσαμε ότι υπάρχουν σκέψεις από τον υφυπουργό Μεταφορών (όπως και από άλλον υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης παλιότερα), στο πλαίσιο «εναρμόνισης» με όσα συμβαίνουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για την θεσμοθέτηση της «συνοδευόμενης» οδήγησης από την ηλικία των 17 ετών. Σε μια χώρα που έχει μία από τις χειρότερες επιδόσεις στο τομέα της οδικής ασφάλειας κι όπου υπάρχουν ένα σωρό ελλείψεις, και σε θεσμικό επίπεδο και σε επίπεδο υποδομών, σκεφτόμαστε την εφαρμογή ενός μέτρου που θα μας σπρώξει ακόμα πιο κοντά στον πάτο της κατάταξης των χωρών με τη χειρότερη οδική ασφάλεια. Βλέπετε οι 17άρηδες απέκτησαν πρόσφατα και δικαίωμα ψήφου και οι πολιτικοί αρχίζει να αισθάνονται την ανάγκη να προσεγγίσουν ρουσφετολογικά και αυτή την ηλικιακή ομάδα, αδιαφορώντας για τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι ενέργειές τους στο κοινωνικό σύνολο.

Θα αντιτάξει βεβαίως κανείς ότι ο σχετικός προβληματισμός προβλέπει και την ύπαρξη «προδιαγραφών» για τον συνοδό του 17άρη οδηγού, με προϋποθέσεις για την ηλικία και την εμπειρία του, και φυσικά ότι θα υπάρχουν κυρώσεις για τους παραβάτες. Μόνο που τέτοιες προβλέψεις στην Ελλάδα όπου δεν εφαρμόζεται κανένας νόμος είναι λόγια του αέρα. Και τώρα υπάρχουν κυρώσεις για την οδήγηση χωρίς δίπλωμα, αλλά σε όλη την ελληνική επαρχία υπάρχουν ένα σωρό όχι μόνο 17άρηδες, αλλά και 16άρηδες και 15άρηδες και ακόμα μικρότεροι (!), που οδηγούν παράνομα αυτοκίνητα, με την ανοχή μάλιστα, αν όχι με τις ευλογίες των γονέων τους. Και κανείς δεν ασχολείται μαζί τους, ειδικά στις μικρές κοινωνίες όπου η αστυνόμευση είναι ακόμα πιο δύσκολη, λόγω των προσωπικών σχέσεων που αναπτύσσονται. Όταν δεν τιμωρούνται λοιπόν αυτοί που οδηγούν χωρίς να έχουν καθόλου δίπλωμα και οι κηδεμόνες τους, πιστεύουμε πραγματικά ότι θα δίνονται κλήσεις σε αυτούς που οδηγούν με δίπλωμα «συνοδευόμενου» χωρίς να υπάρχει δίπλα τους ο συνοδός; Ας εναρμονιστούμε πρώτα με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες στο θέμα της τήρησης των νόμων, βασικό στοιχείο για να είναι μια χώρα πραγματικά σύγχρονη και πολιτισμένη, και μετά μπορούμε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την εφαρμογή τέτοιων «προοδευτικών» μέτρων..._Π.Φ.