ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ::

Κάθε φορά που κάποιος εμπλέκεται σε τροχαίο ατύχημα, ενδιαφέρεται για την αποκατάσταση των ζημιών του από την ασφαλιστική εταιρεία είτε την δική του είτε του άλλου εμπλεκόμενου. Όταν η υπαιτιότητα είναι ξεκάθαρη και αποκλειστική τότε τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και, ειδικά αν δεν υπάρχει τραυματισμός, η ασφαλιστική προχωράει στην αποζημίωση των υλικών ζημιών με την προσκόμιση των αποδεικτικών παραστατικών. Τι γίνεται όμως όταν υπάρχει άρνηση υπαιτιότητας και από τις δύο μεριές; Αρχικά οι ασφαλιστικές υποστηρίζουν ότι και από μόνες τους κρίνουν με βάση τα στοιχεία που έχουν ποιος ευθύνεται για το ατύχημα. Στην πράξη αυτό δεν ισχύει συχνά και πολλές φορές είναι που και οι ίδιες οι ασφαλιστικές προτείνουν στους πελάτες είτε να αποδεχθούν συνυπαιτιότητα είτε να πάνε δικαστικά, ώστε να κρίνει τελικά το δικαστήριο ποιος τελικά είναι υπαίτιος του ατυχήματος και ποιος τελικά θα αποζημιώσει τον άλλον.

Ας πάρουμε την πρώτη περίπτωση της εξώδικης επίλυσης. Η συνυπαιτιότητα είναι μισή μισή, οπότε οι ασφαλιστικές αποζημιώνουν την μισή αξία των τιμολογίων του κάθε ασφαλισμένου. Αν η υπόθεση καταλήξει στο δικαστήριο τα πράγματα μπορεί και να αλλάξουν όμως. Κατ' αρχήν ο κάθε διάδικος συνήθως ξεκινά με το σκεπτικό ότι δεν ευθύνεται για το τροχαίο ατύχημα και ζητά να αποζημιωθεί πλήρως για όλες τις υλικές ζημιές του αλλά και την ηθική του βλάβη.

Έχουμε πει πολλές φορές, ότι εφόσον επιλέγουμε τον δικαστικό δρόμο, οι απαιτήσεις αποζημίωσης αυξάνονται σημαντικά καθώς προσθέτονται κονδύλια και αξιώσεις που η ασφαλιστική δεν αποζημιώνει ποτέ εξωδικαστικά. Επίσης είναι σημαντικό το γεγονός ότι το δικαστήριο επιδικάζει τις επισκευές του οχήματος με νέα ανταλλακτικά, που είναι σαφώς πιο ακριβά από τα μεταχειρισμένα, προσκομίζοντας απλά μια προσφορά από συνεργείο αυτοκινήτων με το κόστος των ανταλλακτικών και των εργασιών. Το Δικαστήριο, ακούγοντας και τις δύο μεριές, θα κρίνει αν κάποιος φταίει αποκλειστικά για το ατύχημα ή αν υπάρχει συνυπαιτιότητα και των δύο εμπλεκόμενων οχημάτων. Η συνυπαιτιότητα μπορεί να είναι σε οποιοδήποτε ποσοστό 50%-50%, 30%-70%, 80%-20% κ.τ.λ.

Αν επομένως το δικαστήριο κρίνει ότι ο ένας έχει πλήρη υπαιτιότητα, τότε ο παθών αποζημιώνεται την αξία των κονδυλίων που του επιδικάζει το δικαστήριο σε ποσοστό 100%. Αν όμως το δικαστήριο κρίνει ότι έχει συνυπαιτιότητα, τότε από το κονδύλιο που του επιδικάζεται αφαιρείται το ποσοστό της συνυπαιτιότητας του. Π.χ. αν το δικαστήριο αναγνωρίσει ότι ο ενάγων έχει συνυπαιτιότητα 30% και του επιδικάσει κονδύλια συνολικής αξίας 10.000 ευρώ, τότε θα λάβει 7.000 ευρώ διότι θα έχει αφαιρεθεί το ποσοστό της συνυπαιτιότητάς του. Νομολογιακά υπάρχουν κάποια κονδύλια που επιδικάζονται ολόκληρα ανεξαρτήτως υπαιτιότητας. Ένα από αυτά είναι το κράνος, διότι το δικαστήριο δέχεται ότι σε ένα τροχαίο ατύχημα το κράνος καταστρέφεται ούτως ή άλλως με τον τρόπο που αφαιρείται στο νοσοκομείο (κόβεται) οπότε η αποζημίωση του δεν έχει να κάνει με την υπαιτιότητα.

Αναστασία Χρ. Μήλιου
Δικηγόρος παρ' Εφέταις Αθηνών
legalaction.gr
e-mail: natmil@otenet.gr