ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ::

Μία νύχτα με επαρκή τεχνητό φωτισμό, ο Χ οδηγούσε την δίκυκλη μοτοσικλέτα του επί της οδού Αγίου ∆ηµητρίου της Θεσσαλονίκης, στο ρεύμα κυκλοφορίας της προς την οδό Ιασωνίδου και προ της διακλάδωσης αυτής με την οδό Πελοποννήσου. Η άνω οδός είναι μοναδικής κατευθύνσεως (µονόδροµος) και το πιο πάνω ρεύμα κυκλοφορίας της (προς την οδό Ιασωνίδου) έχει τρεις λωρίδες κυκλοφορίας, που χωρίζονται μεταξύ τους με αποχρωµατισµένες, λευκές, διακεκοµµένες γραμμές συνολικού εύρους του ρεύµατος κυκλοφορίας 10,3 μέτρων. Αριστερά του οδοστρώματος (σε σχέση πάντοτε με την άνω κατεύθυνση της οδού προς την οδό Ιασωνίδου), υπάρχει στο άνω σημείο της νησίδα ασφαλείας που διαχωρίζει τα δύο ρεύματα πορείας της οδού, πλάτους 70 εκατοστών, και δεξιά αυτού πεζοδρόμιο. Εκατέρωθεν δε του οδοστρώματος και της νησίδας ασφαλείας υπάρχουν σταθμευμένα αυτοκίνητα. Ο Χ οδηγούσε το πιο πάνω όχημα στη μεσαία λωρίδα κυκλοφορίας του άνω ρεύματος πορείας (επί του νοητού διαμήκη άξονα αυτής που διέρχεται από το μέσον της). Η εν λόγω οδός είναι στο προαναφερόμενο σημείο της ευθεία σε μεγάλη απόσταση και οριζόντια. Το ανώτατο όριο της επιτρεπόμενης ταχύτητας ανέρχεται σε πενήντα (50) χιλιόμετρα ανά ώρα. Στην άνω οδό την ώρα εκείνη (05:40') δεν περιοριζόταν η ορατότητα των οδηγών από κανένα φυσικό ή τεχνικό εμπόδιο, η κίνηση των οχημάτων ήταν αραιή και το οδόστρωμα ήταν υγρό λόγω έντονης βροχόπτωσης. Στην πιο πάνω δίκυκλη μοτοσικλέτα επέβαινε και η Ψ, θετή κόρη του πρώτου ενάγοντος της κύριας αγωγής. Ο ως άνω Χ, όμως, οδηγούσε την εν λόγω δίκυκλη μοτοσικλέτα χωρίς σύνεση και δίχως να έχει διαρκώς τεταμένη την προσοχή του στην οδήγηση αυτής, επιπλέον δε είχε αναπτύξει ιδιαίτερα αυξημένη ταχύτητα, το ακριβές ύψος της οποίας προσδιορίζεται σε 80,52 χιλιόμετρα. Υπερέβαινε, όμως, σε ικανό βαθμό το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας των 50 χιλιομέτρων ανά ώρα και τέλος δεν ασκούσε τον πλήρη έλεγχο του οχήµατός του, ώστε να μπορεί σε κάθε στιγμή να εκτελεί τους απαιτούμενους χειρισμούς. Έτσι, λόγω της έλλειψης της προσοχής, την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, απώλεσε τον έλεγχο του οχήµατός του, το οποίο συρόμενο στο οδόστρωμα ακολούθησε πορεία διαγώνια με φορά από αριστερά προς τα δεξιά και προσέκρουσε, στο ύψος του οικοδοµικού αριθμού 114, σε κάδο απορριµµάτων, στο κράσπεδο και στα μεταλλικά κάγκελα του πεζοδρομίου και ακολούθως στο οπίσθιο μέρος σταθµευµένου επιβατικού (Ι.Χ.Ε.) αυτοκινήτου. Το τελευταίο όχημα ωθήθηκε προς τα εμπρός και προσέκρουσε με το εμπρόσθιο μέρος του στο οπίσθιο μέρος άλλου σταθµευµένου αυτοκινήτου. Μετά τη σύγκρουση ο Χ εκτινάχθηκε έμπροσθεν της τελικής θέσης της δίκυκλης μοτοσικλέτας.

Η συνεπιβάτιδα της δίκυκλης μοτοσικλέτας εκτινάχθηκε και έπεσε στο οδόστρωμα της άνω οδού κατά την εκτροπή της μοτοσικλέτας και τραυματίστηκε θανάσιμα. Ο Χ κατά τον χρόνο του ατυχήματος βρισκόταν υπό την επήρεια μέθης δεδομένου ότι αφενός μεν κατά τον χρόνο εξετάσεως υπήρχε στο αίμα του αλκοόλη που υπερέβαινε το όριο των 0,50 γραµµαρίων ανά λίτρο αίματος (1,25) αφετέρου δε, με βάση την, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, προϊόντος του χρόνου ελάττωση της περιεκτικότητας του οινοπνεύματος στο αίμα, προκύπτει ότι κατά τον χρόνο του ατυχήματος η περιεκτικότητα του αίματος αυτού σε οινόπνευμα υπερέβαινε σημαντικά το ως άνω όριο. Άλλωστε, όπως προκύπτει από το σύνολο των αποδεικτικών µέσων, ο Χ πριν το ατύχημα, διασκέδαζε με τη συνεπιβαίνουσα της δίκυκλης μοτοσικλέτας σε νυχτερινό κέντρο (μπαρ). Η αποδεικτική αξία της τοξικολογικής εξετάσεως ισχύει μόνο στην ποινική δίκη, ενώ στην πολιτική δίκη απλώς εκτιμάται ως τεκμήριο, ώστε για την απόδειξη της μέθης ν' απαιτούνται και άλλα αποδεικτικά στοιχεία (λ.χ. μάρτυρες κλπ.), τα οποία συνεκτιµώµενα με το τεκμήριο να οδηγούν στην ασφαλή κρίση ότι ο συγκεκριμένος οδηγός τελούσε σε κατάσταση μέθης όταν οδηγούσε το όχηµά του. Όμως, η κατάσταση μέθης στην οποία βρισκόταν ο Χ και η οποία οφειλόταν σε υπαιτιότητα του ιδίου, καθώς είχε προηγουμένως καταναλώσει οινοπνευματώδη ποτά συντέλεσε στην πρόκληση του επιδίκου τροχαίου ατυχήματος, καθώς ο οδηγός αυτός, όπως προαναφέρθηκε, δεν κατάφερε να οδηγήσει κατά τον προσήκοντα τρόπο τη δίκυκλη μοτοσικλέτα του και να συγκρατήσει το όχηµά του στο οδόστρωμα, μολονότι δεν ενεπλάκη στο ως άνω τροχαίο ατύχημα κανένα άλλο όχημα.

Αποδείχθηκε ότι λόγω της αυξημένης για τις περιστάσεις ταχύτητα που είχε αναπτύξει ο Χ (80,52 χλµ./ώρα, νύχτα, έντονη βροχόπτωση, μέθη του) και της μετέπειτα εκτροπής του οχήµατός του η συνεπιβάτιδα υπέστη τις κατωτέρω σοβαρές σωματικές βλάβες, οι οποίες θα επέρχονταν άνευ ετέρου, ανεξάρτητα από το αν φορούσε ή όχι κράνος ασφαλείας, η χρήση του οποίου δεν συνδέεται αιτιωδώς με αυτές. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η Ψ δέχθηκε να επιβιβαστεί σε όχημα, το οποίο οδηγούσε άτομο που βρισκόταν υπό την επήρεια μέθης, μολονότι γνώριζε την ύπαρξη της μέθης και τη µειωµένη ικανότητά του προς οδήγηση. Τούτο συνάγεται από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού, καθώς αποδείχθηκε ότι η συνεπιβάτιδα της δίκυκλης μοτοσικλέτας και ο ως άνω οδηγός του οχήματος διασκέδαζαν σε κέντρο νυχτερινής διασκεδάσεως (μπαρ). Επομένως, η συνεπιβάτιδα της δίκυκλης μοτοσικλέτας, μολονότι ήταν σε θέση να μη διακινδυνεύσει την υγεία της και να αποφύγει να επιβιβαστεί στο όχημα, επέλεξε να προβεί στην ενέργεια αυτή μολονότι γνώριζε την ύπαρξη της μέθης και τη µειωµένη ικανότητά του οδηγού προς οδήγηση. Το ποσοστό συνυπαιτιότητας αυτής στην έκταση των σωματικών βλαβών της, για τον ανωτέρω λόγο, ανέρχεται σε ποσοστό 35%.

Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, το δικαστήριο κατέληξε στην κρίση ότι το άνω ατύχημα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού της δίκυκλης μοτοσικλέτας, ο οποίος δεν είχε διαρκώς τεταμένη την προσοχή του στην οδήγηση του άνω οχήματος και δεν επόπτευε, όπως έπρεπε, το έμπροσθεν αυτού ευρισκόμενο τµήµα της οδού, με αποτέλεσμα, σε συνδυασμό και με το γεγονός ότι δεν ασκούσε τον πλήρη έλεγχο του οχήµατός του, λόγω της ιδιαίτερα αυξημένης ταχύτητας που είχε αναπτύξει και της οδήγησης υπό την επήρεια οινοπνεύματος, την εκτροπή της δίκυκλης μοτοσικλέτας του. Οι άνω παραβάσεις δε αυτού αδιαμφισβήτητα συνδέονται αιτιωδώς με την πρόκληση του προπεριγραφόµενου ατυχήματος, σύμφωνα με όσα εκτίθενται ανωτέρω. Περαιτέρω, συνεπεία του ως άνω ατυχήματος, θανατώθηκε η επιβαίνουσα στο όχημα του Χ. Συγκεκριμένα, η Ψ υπέστη βαρύτατη κρανιοπροσωπική/κρανιοεγκεφαλική κάκωση, κατάγματα θόλου/ βάσης του κρανίου, υποσκληρίδιο αιµάτωµα, υπαραχνοειδή αιμορραγία, φλοιικές εγκεφαλικές θλάσεις, βαριά θωρακική κάκωση: συντριπτικά κατάγματα των πλευρών του αριστερού ηµιθωρακίου, θλάσεις πνευμόνων, αιµάτωµα περικαρδίου, αιµάτωµα οπισθίου μεσοθωρακίου, βαριά κοιλιακή κάκωση: πολλαπλές ρήξεις ήπατος, αιµοπεριτόναιο, κάταγμα του αριστερού βραχιονίου, πολλαπλές κακώσεις του τύπου των εκδορών και των εκχυμώσεων του προσώπου, του κορµού, των άνω και των κάτω άκρων. Επρόκειτο για βίαιο θάνατο και για θλαστικές κακώσεις σώματος μηχανικής αιτιολογίας συμβατές με τροχαίο συμβάν. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο θετός γονέας της θανούσας, κατέβαλε εξ ιδίων για έξοδα κηδείας της τελευταίας συνολικά 2.500 ευρώ, εκ των οποίων δικαιούται το ποσό των 1.592,50 [(2.500- 50) Χ 65%) ευρώ. Ο πρώτος ενάγων, συνδεόταν με τη θανούσα με αμοιβαία αγάπη και στενούς ψυχικούς δεσμούς και δοκίμασε μεγάλη θλίψη και πόνο, από το θάνατο αυτής. Λαµβανοµένων δε υπόψη: της ηλικίας της θανούσας του αποκλειστικού πταίσµατος του οδηγού του ζηµιογόνου οχήματος στην πρόκληση του άνω ατυχήματος, της συνυπαιτιότητας της θανούσας στο θανάσιμο τραυµατισµό της, όλων των εν γένει συνθηκών του ένδικου ατυχήματος, και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των µερών, αλλά και της έντονης ψυχικής οδύνης που υπέστη ο πρώτος ενάγων από τον αδόκητο θάνατο της ως άνω θετής κόρης του, το δικαστήριο έκρινε, ότι, για την απάμβλυνση αυτής και για την ηθική παρηγοριά και ανακούφισή του, δικαιούται εύλογη χρηματική ικανοποίηση, η οποία καθορίζεται στο ποσό 45.000 ευρώ.

Αναστασία Χρ. Μήλιου
Δικηγόρος παρ' Εφέταις Αθηνών
legalaction.gr
e-mail: natmil@otenet.gr