::

Με την παρούσα θα ήθελα να εκφράσω την διαφωνία μου και την απογοήτευση μου για μια επικίνδυνη πρακτική που ακολουθείται σε αυτή την χώρα τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρόνια. Ανεξάρτητα από την εκάστοτε Κυβέρνηση, με υπουργική απόφαση πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων, του Πάσχα ή ακόμα και σε προεκλογική περίοδο «επιστρέφονται οι πινακίδες για την διευκόλυνση των οδηγών...»

Ο μεγάλος αριθμός ατυχημάτων στην χώρα μας είναι γνωστός σε όλους μας. Οι κατά καιρούς αλλαγές του ΚΟΚ και η θέσπιση όλο και αυστηρότερων κυρώσεων στοχεύουν στην μείωση του μεγάλου αριθμού τροχαίων ατυχημάτων, σύμφωνα πάντοτε με τις εκάστοτε υπουργικές ανακοινώσεις. Όμως ακολουθείται η ίδια επικίνδυνη και λανθασμένη πολιτική.

Γιατί θα πρέπει να επιστέφονται οι πινακίδες, οι άδειες κυκλοφορίας και τα διπλώματα από τους παραβάτες οδηγούς; Σε τι αποσκοπεί αυτή η απόφαση; Στην «διευκόλυνση» των οδηγών; Γιατί συστηματικά, υποτιμούν την νοημοσύνη μου; Έχοντας θεσπίσει νόμους σε αυτή την χώρα με ποιό δικαίωμα οδηγοί που έχουν κριθεί ότι έχουν υποπέσει σε παράπτωμα και πρέπει να τιμωρηθούν, συγχωρούνται; Για να μην πω ότι επιβραβεύονται;

Αυτό που εκλαμβάνω σαν οδηγός είναι ότι πριν από τις μεγάλες γιορτές και πριν από τις εκλογές μπορώ να καταστρατηγήσω τον ΚΟΚ και εάν τύχει και «με γράψουν» θα πληρώσω το «διοικητικό πρόστιμο» και όλα είναι μια χαρά. Εμ, έλα που δεν είναι. Δεν μπορούν να είναι. Μιλώντας με αστυνομικούς μου ανέφεραν ότι και οι ίδιοι απαξιούν να βεβαιώσουν παραβάσεις του ΚΟΚ μια και σε λίγο χρονικό διάστημα θα ακολουθήσει η γνωστή υπουργική απόφαση «επιστροφής των πινακίδων». «Μας αυτοαναιρούν», μου είπαν.

Δημιουργούμε μια στρεβλή εικόνα στους  ήδη ματωμένους δρόμους μας. Αναρωτιέμαι εάν η τιμωρία έχει κάποιο ρόλο. Μήπως θα έπρεπε απλά να βεβαιώνουμε τις παραβάσεις και να πληρώνουμε κάποιο μεγάλο πρόστιμο;  Γιατί στην ουσία αυτό γίνεται. Με τρεις υπουργικές αποφάσεις το χρόνο κερδίζω ένα τρίμηνο οδηγικής «ασυλίας». Άραγε πόσο μεγάλο πρέπει να είναι ένα πρόστιμο, ώστε να μπορεί να επαναφέρει μια ζωή;

Με θλίβει ιδιαίτερα το γεγονός, ότι η επιστροφή των πινακίδων συναντά την αποδοχή όλων σαν ένα σωστό μέτρο. Γιατί πρέπει να εξισώνεται ο παραβάτης με τους υπόλοιπους οδηγούς; Όμως σε μια χώρα όπου η υποδοχή του αυτοκινήτου στην καθημερινή ζωή έγινε με λάθος τρόπο, η διαδικασία απόκτησης άδειας οδήγησης είναι διαβλητή και η χρήση του αυτοκινήτου δημιουργεί πολλά προβλήματα, θα περίμενε κανείς μια σωστή, συλλογική και σε βάθος χρόνου πολιτική αντιμετώπισης του φαινομένου των Ελληνικών ματωμένων δρόμων.

Εάν η θέσπιση του αυστηρότερου ΚΟΚ μπορεί να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση, η «επιστροφή των πινακίδων» σίγουρα προσβάλει. Μεταξύ άλλων την νοημοσύνη, την αξιοπρέπεια και την υπόσταση μου ως Πολίτη αυτής της χώρας.

Αχιλλέας Σακελλαρίου

---

Μας βρίσκετε απολύτως σύμφωνους. Βλέπετε, στην Ελλάδα ο λαϊκισμός αποτελεί τη βάση της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων.