ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΔΟΚΙΜΕΣ :: ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ :: :: κατηγορία -B-

Honda Jazz 1.3 Hybrid - Nissan Note 1.5 dCi

Η αμφισβήτηση         ..:: Σαββάτο, 01 Μαρτίου 2014 ::..
Ξεκινώντας από την ίδια αφετηρία της πρακτικότητα στην καθημερινή μετακίνηση, δύο διαφορετικές «σχολές» μείωσης της κατανάλωσης, ντίζελ και υβριδική, αντιπαρατίθενται σ' αυτήν τη συγκριτική δοκιμή, με τη μορφή ενός καθιερωμένου πλέον αυτοκινήτου της Honda απέναντι στο νεοφερμένο των σούπερ μίνι από τη Nissan
  Δεν είναι μακριά η στιγμή που όταν αναφερόμαστε σε οικογενειακό αυτοκίνητο θα έρχεται στο μυαλό μας υποσυνείδητα η εξαιρετικά δημοφιλής πλέον κατηγορία Β, με στοιχεία πολυμορφικότητας. Αφενός, τουλάχιστον στη χώρα μας, οι περισσότεροι υποψήφιοι αγοραστές δεν θα διαθέτουν την οικονομική ευχέρεια να ανέβουν στα σκαλοπάτια μεγαλύτερων κατηγοριών για να ικανοποιηθούν και να ψωνίσουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Αφετέρου, τα κλασικά σούπερ μίνι όσο και να ξεχειλώσουν από πλευράς διαστάσεων από τους κατασκευαστές τους, δεν παύουν να έχουν ένα χωροταξικό «ταβάνι» που απαιτεί συμβιβασμό αν οι εξακριβωμένες ανάγκες της οικογένειας είναι όντως μεγάλες. Την λύση-απάντηση έρχονται να δώσουν τα μικρά αυτοκίνητα με κάποιο πολυμορφικό χαρακτήρα, που δεν κοστίζουν ακριβά λόγω του ότι βασίζονται στο «πάτωμα» και τα μηχανικά μέρη της δεύτερης στη σειρά κλάσης (Β), ενώ παράλληλα, χωρούν τα πάντα διαθέτοντας αξιοζήλευτη ευρυχωρία μαζί με έξυπνα κόλπα που πολλαπλασιάζουν την πρακτικότητα.

Το Jazz κρατάει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους από την πρώτη στιγμή της παρουσίας του, αφού η ευελιξία στο εσωτερικό είναι παροιμιώδης, οι χώροι εξαίρετοι και, σε συνδυασμό με το μικρό μήκος του, είναι τόσο ολοκληρωμένο που ακόμα και αν δεν το επιλέξεις δεν μπορείς παρά να βγάλεις το καπέλο στους μηχανικούς και σχεδιαστές της Ηonda. Μαζί με τη γνωστή αξιοπιστία της φίρμας, τους καθαρούς κινητήρες και την εξαιρετικά φιλική οδική συμπεριφορά, το ιαπωνικό μοντέλο δεν δεχόταν εύκολα βολές από τον ανταγωνισμό. Μέχρις ότου εμφανίστηκε η νέα γενιά Note, η οποία δείχνει πως όχι μόνο είναι μελετημένη στο έπακρο σε όλους τους επιμέρους τομείς, αλλά την ίδια στιγμή έχει και τις κατάλληλες απαντήσεις στα πιεστικά ερωτήματα που θα θέσει ο συνειδητοποιημένος αγοραστής. Το πρώτο πράγμα που σε κερδίζει είναι η σχεδίασή του. Θαρρείς επιτηδευμένα ατημέλητο σε μικρές λεπτομέρειες, όπως οι πίσω κολόνες για παράδειγμα, που του στερούν τη δυνατότητα να το χαρακτηρίσεις με πιο παθιασμένες λέξεις, τόσο ατημέλητο όμως όσο να μην μπορεί να κρύψει ότι είναι καλόγουστο. Το Note είναι από τα πιο εμφανίσιμα στην όψη μικρά πολυμορφικά κι αυτή είναι η καλύτερη αρχή για ένα επιτυχημένο βίο. Απέναντι του το Jazz δείχνει ίσως πιο μαζεμένο, λιγότερο «τολμηρό», με μια φόρμα πάντως που όσο πηγαίνει προς το πίσω μέρος δείχνει και λίγο πιο συντηρητική.

Ανοίγοντας την πόρτα του οδηγού του Note αντικρίζεις ένα λειτουργικό εσωτερικό και κάθεσαι σε ένα καλό κάθισμα, που προσφέρει (λόγω του ύψους του αυτοκινήτου) μια εποπτική θέση οδήγησης. Γύρω το βλέμμα σου συναντάει καλά σε ποιότητα πλαστικά, που υπόσχονται πολύ καλή συναρμογή, αυξημένη εργονομία και ξεκούραστη χρήση. Η σχεδίαση είναι μάλλον λιτή αλλά άρτια, ενώ η αίσθηση ευρυχωρίας και άνεσης που σου αφήνει κυριολεκτικά εντυπωσιάζουν. Οι χώροι για μικροπράγματα και αποσκευές ακολουθούν τον κανόνα για τους επιβάτες, δεν υπάρχει περίπτωση να μη νιώσεις φιλόξενα εδώ μέσα. Η ευχρηστία χτυπά κόκκινο κι εκείνο που θα θυμόμαστε πάντα από το Note είναι πόσο μεγάλο χώρο απελευθερώνει στο πίσω τμήμα της καμπίνας το εντελώς επίπεδο πάτωμα. Αντίθετα, στο Jazz μπορείτε, αν θέλετε, να καθίσετε και λίγο πιο χαμηλά, οι χώροι για μικροπράγματα σφύζουν, η σχεδίαση πιο «λεπτή», τα υλικά είναι ίδιου επιπέδου, η αίσθηση ευρυχωρίας ένα κλικ χαμηλότερα και η «hi-tech» αίσθηση αυξημένη. Στη χωρητικότητα των χώρων αποσκευών μικρό προβάδισμα αποκτά το Jazz με 337 λίτρα έναντι 325 του Note. Το τελευταίο πάντως κλέβει κι εδώ την παράσταση με ένα ευεργετικά χαμηλό κατώφλι φόρτωσης (πολύ εξυπηρετικό), αλλά και δεύτερο πάτωμα κάτω από το κανονικό.
 

Το πολυεργαλείο Jazz αντιμετωπίζεται με επιτυχία στα χωροταξικά επιτεύγματα από το νέο Note
  Η τιμή κτήσης του πετρελαιοκίνητου Note της δοκιμής μας ξεκινάει από τα 15.810 ευρώ (14.490 ευρώ με απόσυρση) και κάθε άλλο παρά βασική χαρακτηρίζεται, αφού περιλαμβάνει ένα πλήρες πακέτο ασφάλειας και άνεσης, με ESP και 6 αερόσακους, σύστημα stop/start, μέχρι cruise control και σύστημα ελέγχου πίεσης ελαστικών. Τα μόνα στοιχεία που λείπουν είναι τα πίσω ηλεκτρικά παράθυρα και οι ζάντες αλουμινίου, που είναι στάνταρ στο Acenta.  Το Jazz ξεκινάει από τα 17.400 ευρώ (15.900 ευρώ με απόσυρση) στην έκδοση Comfort, επίσης με καλό εξοπλισμό που περιλαμβάνει και το σύστημα ελέγχου ευστάθειας VSA, με 6 αερόσακους, αυτόματο κλιματισμό, τις ηλεκτρικές ευκολίες κλπ.

Μην νομίζετε πως επιλέξαμε τυχαία ένα υβριδικό μοντέλο όπως είναι το Jazz με ένα ντίζελ όπως είναι το Note της δοκιμής μας. Και στις δυο περιπτώσεις, ο σκοπός είναι ίδιος. Η επίτευξη όσο το δυνατό χαμηλότερης κατανάλωσης με μια σεβαστή ποσότητα ροπής σχεδόν από το ρελαντί. Πέρα από την εταιρική κόντρα, ενδιαφέρον έχει η έκβαση και από ακαδημαϊκή πλευρά. Αν δηλαδή τα υβριδικά συστήματα είναι σε θέση σήμερα να ανταγωνιστούν ή καλύτερα να υποκαταστήσουν στην πράξη έναν δοκιμασμένο για τις αρετές του πετρελαιοκινητήρα μεσαίας χωρητικότητας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο 1.5 του Note με τους 90 ίππους αποδεικνύεται αδιαμαρτύρητα ελαστικός, μόλις ο δείκτης του στροφόμετρου σημαδέψει λίγο πάνω από το ρελαντί, καίει ελάχιστο καύσιμο ακόμη κι αν τον πατήσεις στο λαιμό και συνεργάζεται με ένα σοφιστικέ κλιμακωμένο κιβώτιο πέντε σχέσεων. Σαφώς και τα πάνω από 20 κιλά ροπής του στις 1.750 σ.α.λ., δεν μπορούν να συγκριθούν με τα αντίστοιχα μόλις 12,3 του Jazz τα οποία αποδίδονται μάλιστα και αρκετά ψηλά, στις 4.500 σ.α.λ. Στη μετάδοση του Jazz συναντάμε ένα αυτόματο κιβώτιο συνεχώς μεταβαλλόμενων σχέσεων CVT, το οποίο σαφώς σε διατηρεί ξεκούραστο μέσα στην πόλη, αλλά σε αποτρέπει να οδηγήσεις με όλη τη σημασία του όρου, μακριά από αυτή. Σαφώς και ο 1.3 του Honda είναι οικονομικός σε λειτουργία. Βασισμένος στο γνωστό ΙΜΑ της εταιρίας διαθέτει βενζινοκινητήρα 1.339 κ.εκ. i-VTEC 88 ίππων, ο οποίος συνδυάζεται μ' έναν ηλεκτροκινητήρα 14 ίππων, παρέχοντας μια μέγιστη συνδυασμένη ισχύ 98 ίππων. Στην πράξη το σύστημα μπορεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες κίνησης του αυτοκινήτου ακόμα κι όταν αυτό είναι φορτωμένο, ο βενζινοκινητήρας του άλλωστε είναι καλός και η πρόσθετη ροπή από τον ηλεκτροκινητήρα βοηθάει. Αλλά κάπου εδώ αναρωτιέσαι αν το χρειάζεσαι τελικά, αφού ο ντίζελ του Note δεν υστερεί σε κατανάλωση, εκτός φυσικά από τη σπιρτάδα και τη ζωηρότητα που τον διακρίνει.

 

Άνεση και ασφάλεια από τα δυο μικρά αυτοκίνητα, με το Note να σε βάζει πιο συμμετοχικά και το Jazz να στοχεύει κατ' αρχάς στην άνεση
  Στο δρόμο, η υπεροχή του Note είναι εμφανής από τα πρώτα κιόλας μέτρα. Κάτι που αποδεικνύει πόσο βελτιωμένα είναι τα αυτοκίνητα από γενιά σε γενιά. Το Nissan επιστρατεύει μια αξιοσημείωτη οδηγησιμότητα, η οποία μεταφράζεται με μια σφιχτή αίσθηση από το πλαίσιο και την ανάρτηση, το ακριβές σύστημα διεύθυνσης, αλλά παράλληλα και με μια ποιότητα κύλισης ανώτερου επιπέδου. Είναι χαρακτηριστικό πως το Note αντιμετωπίζει τις εγκάρσιες ανωμαλίες στο οδόστρωμα με ένα υπόκωφο «γκουπ» που παραπέμπει σε ακριβότερα αυτοκίνητα. Η επιλογή σφιχτής σε ρύθμιση ανάρτησης σε συνδυασμό με υψηλό (65άρι) προφίλ στα ελαστικά αποδείχτηκε πολύ πετυχημένη, τουλάχιστον για τις ελληνικές συνθήκες. Απέναντι στο Nissan, ο έτερος Ιάπωνας ψηφίζει μονοκούκι άνεση και δεν το διαπραγματεύεται. Το κάνει με αυτό τον κλασικό τρόπο, κατά τον οποίο αποστειρώνεται η πληροφορία και απομονώνεται ο οδηγός από τα δρώμενα προς όφελος ενός πιο ευρύτερου οδηγικού προφίλ (unisex), το οποίο είναι χρήσιμο στο καθημερινό πήγαινε-έλα. Άνετο και συνεπές σε ότι υπόσχεται το Honda, αδικείται από το κάπως ασαφές και πολύστροφο σύστημα διεύθυνσης, που δείχνει πως η προτεραιότητα ήταν να μετακινείται κανείς αγχολυτικά, χωρίς ανησυχίες. Τα φρένα του είναι δυνατά με λίγο καλύτερη αίσθηση από τα αντίστοιχα του Nissan. Η κύλιση του Jazz δεν προβληματίζει, αλλά δεν διαθέτει και το ραφινάρισμα της ανάρτησης του Note.  

Θυμάμαι πόσο διθυραμβικά σχόλια γράφαμε όταν είχε πρωτοπαρουσιαστεί το υβριδικό Jazz. Και τα υιοθετούμε ακόμη. Δεν είναι σε καμία περίπτωση αμελητέα ποσότητα το Honda. Αλλά, ο χρόνος αλλοιώνει τα αυτοκίνητα γρήγορα. Το νεότερο Note, χωρίς να υστερεί δραματικά πουθενά απέναντι στο Jazz, υπερέχει σε περισσότερα στοιχεία και, κυρίως, μπολιάζεται με ένα γονίδιο μεγαλύτερου αυτοκινήτου που χαίρεσαι να το οδηγείς, όχι μόνο να μεταφέρεσαι ή να μετακινείσαι. Παράλληλα, είναι και λίγο πιο προσιτό οικονομικά.

Γιάννης Τσιρογιάννης
φωτογραφίες: auto-internet

 
ΤΟ JAZZ ΥΠΕΡΕΧΕΙ ΣΕ:
- Άνεση
- Χωρητικότητα χώρου αποσκευών
- Δυνατότερα φρένα

ΤΟ NOTE ΥΠΕΡΕΧΕΙ ΣΕ:
- Χώρους επιβατών
- Ποιότητα κύλισης
- Επιδόσεις
- Αίσθηση οδήγησης


  UP