ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ::

Ας κοιτάξουμε και τον καθρέφτη

        ..:: Κυριακή, 30 Δεκεμβρίου 2018 ::..
Οι Έλληνες οδηγοί έχουν κάθε δικαίωμα να παραπονούνται για την ανεπάρκεια του κράτους και των πολιτικών που το διοικούν σε ό,τι αφορά την οργάνωση της κυκλοφορίας, την οδική ασφάλεια, την ποιότητα του οδικού δικτύου, την οδική σήμανση κλπ. Για να είμαστε όμως δίκαιοι πρέπει να ομολογήσουμε ότι για την ταλαιπωρία που υφίστανται στους δρόμους, για πολλά σοβαρά ατυχήματα και για τη ρύπανση του περιβάλλοντος ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό και οι ίδιοι με τη συμπεριφορά τους, που χαρακτηρίζεται από παθολογικό εγωισμό και πλήρη αδιαφορία για την τήρηση των νόμων και των στοιχειωδών κανόνων ασφαλείας. Σόκαρε το πανελλήνιο πριν λίγο καιρό το θανατηφόρο ατύχημα με αυτοκίνητο που οδηγούσε ανήλικος, αλλά για όσους γνωρίζουν ό,τι συμβαίνει κυρίως στην περιφέρεια, το φαινόμενο της χρήσης αυτοκινήτων από ανηλίκους, συχνά σε πολύ μικρή ηλικία, είναι συνηθέστατο και γίνεται με τη συγκατάθεση των γονέων τους.

Είναι προφανές πως όταν ένα τέτοιο φαινόμενο, που θα ήταν αδιανόητο σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα που σέβεται τον εαυτό της, συμβαίνει τόσο συχνά, το μήνυμα που περνάει στο σύνολο του πληθυσμού είναι πως οι νόμοι (μεταξύ τους και ο ΚΟΚ) υπάρχουν «για τα μάτια» και πως μπορεί κανείς να τους γράφει στα παλιά του τα παπούτσια, μια και το κράτος αδιαφορεί για την εφαρμογή τους. Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η χρήση των αυτοκινήτων από τους ανηλίκους γίνεται με την ανοχή των τοπικών αστυνομικών αρχών, που δεν θέλουν να χαλάσουν τις καρδιές τους και να παρεξηγηθούν με τους ανεύθυνους γονείς που επιτρέπουν στα παιδιά τους να οδηγούν χωρίς τη νόμιμη ηλικία και χωρίς δίπλωμα. Αυτή όμως είναι μεν η πιο σκοτεινή πλευρά της ατομικής ευθύνης για το χάος που υπάρχει στους ελληνικούς δρόμους, αλλά υπάρχουν κι άλλες, ουκ ολίγες.

Αρκεί να κυκλοφορήσει κανείς τις μέρες των γιορτών στους δρόμους, για να διαπιστώσει ότι ουσιαστικά ο έλληνας οδηγός κινείται μέσα σε ένα περιβάλλον που θυμίζει εμπόλεμη ζώνη, στην οποία μάλιστα δεν έχει συμμάχους αλλά μόνο αντιπάλους! Βλέπεις τον άλλον να βραδυπορεί μπροστά σου και μόλις προσπαθείς να προσπεράσεις και βγαίνεις στο αντίθετο ρεύμα, πατάει γκάζι και σε αφήνει έκθετο, λες και το έχει βάλει σκοπό να σε σκοτώσει. Η κίνηση με υπερβολική ταχύτητα (και όσοι μας παρακολουθούν από καιρό, γνωρίζουν ότι δεν χρησιμοποιούμε συχνά αυτόν τον όρο) μέσα σε σήραγγες είναι επίσης συνηθέστατο φαινόμενο. Παρά το γεγονός ότι σε όλο το κόσμο (και, πολύ σωστά, και στην Ελλάδα) τα όρια ταχύτητας στις σήραγγες είναι χαμηλότερα σε σχέση με τις υπόλοιπους δρόμους, γιατί αν συμβεί ατύχημα μέσα σ' ένα τόσο κλειστό χώρο με τα βράχια δίπλα στα αυτοκίνητα, δεν θα μείνει... κολυμπηθρόξυλο!

Εκτός όμως από τις επικίνδυνες συμπεριφορές, υπάρχουν και αυτές που δημιουργούν μεγάλα κυκλοφοριακά προβλήματα και τελικά έμμεσα επηρεάζουν και την οδική ασφάλεια, αφού οι εκνευρισμένοι οδηγοί είναι περισσότερο επιρρεπείς στα λάθη και τις παραβάσεις. Την περασμένη Πέμπτη βρεθήκαμε στην Πάρνηθα, με τον δρόμο προς την κορυφή καθαρό από το χιόνι που είχε ρίξει την προηγούμενη μέρα, αλλά με αρκετά μεγάλη κίνηση από εκείνους που ανέβηκαν στο βουνό για να απολαύσουν το χιονισμένο τοπίο στην κορυφή του. Στο ύψος του παλιού Ξενία βρεθήκαμε σ' ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα και προς τις δύο κατευθύνσεις, για να διαπιστώσουμε ότι απλώς 10-15 καραγκιόζηδες είχαν παρκάρει πάνω στον κεντρικό δρόμο ενώ υπήρχαν ελεύθεροι χώροι γύρω απ' αυτόν, περιορίζοντας έτσι το ελεύθερο πλάτος σε επίπεδα που χωρούσαν μόνο ένα αυτοκίνητο! Μόλις μερικά μέτρα ήταν το κομμάτι που στένευε, αλλά φυσικά το αποτέλεσμα ήταν μεγάλες ουρές και από τις δύο κατευθύνσεις. Και να είστε σίγουροι πως αυτοί οι κύριοι που δημιούργησαν το πρόβλημα θα είναι από τους πρώτους που θα φωνάξουν «πού είναι το κράτος;» όταν κάποιος άλλος καραγκιόζης τους δημιουργήσει πρόβλημα σε κάποιο σημείο του... πουθενά με την αδιαφορία του. Το κράτος, δυστυχώς, δεν είναι τίποτα παραπάνω, παρά εικόνα της κοινωνίας..._Π.Φ.

  UP