ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ::

Από τη θεωρία στην πράξη

        ..:: Δευτέρα, 30 Ιουλίου 2018 ::..
Θεωρητικά η αντιμετώπιση του θέματος της προστασίας του περιβάλλοντος γίνεται από δύο διαφορετικές θέσεις. Από τη μία υπάρχουν εκείνοι που -βασισμένοι και στα στοιχεία που προέρχονται από πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες- πιστεύουν ότι πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον, άρα και στην ίδια τη ζωή μας και γι' αυτό πρέπει να μπουν κανόνες στην οργάνωσή τους. Και από την άλλη υπάρχουν εκείνοι που, είτε ειλικρινά από αφέλεια, είτε εκ του πονηρού για ίδιον όφελος (όπως π.χ. ο Τραμπ στην Αμερική που λέει ότι θα αρχίσουν πάλι να χρησιμοποιούν «ωραίο καθαρό... άνθρακα» για την παραγωγή ενέργειας) υποστηρίζουν ότι οι αλλαγές στο κλίμα και στον πλανήτη γενικότερα δεν οφείλονται στις ανθρώπινες δραστηριότητες, που μπορούν επομένως να συνεχίσουν ανεξέλεγκτες. Ανάμεσα τους, όμως, δυστυχώς υπάρχει και μία αντιμετώπιση, που οφείλεται σε πολιτικάντηδες οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να ευαισθητοποιείται απέναντι στα προβλήματα του περιβάλλοντος και θέλουν να το εκμεταλλευτούν, προτείνοντας ή και επιβάλλοντας σπασμωδικά μέτρα που στην πραγματικότητα δυσκολεύουν τους μηχανικούς να βρουν τις καλύτερες δυνατές λύσεις.

Το ζήσαμε ήδη αυτό και παλιότερα, όταν η σχεδόν υποχρεωτική καθιέρωση των καταλυτών υποχρέωσε τις εταιρείες να κινηθούν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση στην εξέλιξη των κινητήρων, ενώ θα μπορούσαν με μια πιο προγραμματισμένη και προοδευτική προσαρμογή να δοκιμάσουν και άλλες λύσεις, που πιθανόν να ήταν πιο αποτελεσματικές. Τώρα το θέμα που έχει προκύψει είναι το... ανάθεμα που πέφτει στα ντίζελ, καθώς διάφοροι πολιτικοί και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την κοινή γνώμη (π.χ. δημοσιογράφοι) «πάτησαν» στο ομώνυμο σκάνδαλο για να προβληθούν ως πρωτοπόροι της οικολογίας, προβλέποντας ή και επιδιώκοντας το τέλος του... διαβολικού αυτού κινητήρα, που είναι υπεύθυνος για τόσο κακά στον τομέα της δημόσιας υγείας (προσέξτε όμως, μόνο σε ό,τι αφορά τα αυτοκίνητα, γιατί κανένας τους δεν ασχολείται με τους λιγότερο εξελιγμένους τεχνολογικά και πολλαπλάσια ρυπογόνους ντίζελ που χρησιμοποιούνται στη ναυτιλία, στα φορτηγά και τα λεωφορεία και σε άλλες δραστηριότητες, γιατί εκεί βεβαίως υπάρχουν και συμφέροντα που ξεπερνούν τα... συνηθισμένα κορόιδα, τα εκατομμύρια των πολιτών που πληρώνουν τη νύφη κάθε φορά).

Ακριβώς αυτήν την εποχή, που κάποιες αλλαγές στο κλίμα αρχίζουν και γίνονται αισθητές, που στην Ελλάδα θρηνήσαμε δεκάδες θύματα από πυρκαγιές και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά και σε πολλά άλλα μέρη του πλανήτη ταλαιπωρούνται από εναλλαγές καύσωνα και πλημμυρών, κανείς απ' αυτούς τους κυρίους δεν μας λέει πώς ακριβώς θα προστατεύσουμε τον πλανήτη από την υπερθέρμανση ευνοώντας τους βενζινοκινητήρες, που εκπέμπουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από τους ντίζελ. Τα μεγαλεπήβολα σχέδια για την επικείμενη γενίκευση της ηλεκτροκίνησης, είναι ωραία για διαφημιστικά σλόγκαν, αλλά ελάχιστη σχέση έχουν με την πραγματικότητα, στον χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον που προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα υλοποιηθούν. Είμαστε από αυτούς που αποδέχονται και υποστηρίζουν τα πλεονεκτήματα της ηλεκτροκίνησης, αλλά επειδή έχουμε και το... ελάττωμα να λαμβάνουμε υπ' όψη την πραγματικότητα, γνωρίζουμε ότι είναι αδύνατον σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να γίνουν οι τεράστιες επενδύσεις και τα κολοσσιαία τεχνικά έργα που θα απαιτηθούν για να δημιουργηθεί η αναγκαία υποδομή για την γενίκευση της ηλεκτροκίνησης.

Από την άλλη πλευρά, καλό θα είναι να λαμβάνουμε υπ' όψη ότι εκτός από τους πολιτικάντηδες που μονίμως θεωρητικολογούν, υπάρχουν και οι μηχανικοί που ψάχνουν για λύσεις, εξελίσσουν αθόρυβα την τεχνολογία και με την πάροδο του χρόνου βρίσκουν λύσεις για προβλήματα που παλιότερα ήταν άλυτα. Μόλις προ ημερών διαβάσαμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο στο Automotive News με τίτλο «Πώς άρχισα ξανά να πιστεύω στον ντίζελ». Ο συγγραφέας του άρθρου περιγράφει την εμπειρία του με έναν πειραματικό Golf ντίζελ 146 ίππων που του έδωσαν να δοκιμάσει από τη Bosch, η οποία το είχε εφοδιάσει με ένα νέο σύστημα επεξεργασίας καυσαερίων που εξελίσσει, το οποίο χάρη στα σύγχρονα ηλεκτρονικά λειτουργεί πάντα στη βέλτιστη θερμοκρασία και μειώνει τις εκπομπές οξειδίων του αζώτου (NOx) σε ποσοστά που αποτελούν κλάσμα των νέων ορίων που έθεσαν οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί. Μετά από μια αρκετά πιεστική οδήγηση του αυτοκινήτου επί 2 ώρες, το σύστημα μετρήσεων που είχε τοποθετηθεί κατέγραψε εκπομπές NOx 18 mg/km, τη στιγμή που το νέο μειωμένο όριο των ευρωπαϊκών προδιαγραφών που επίκειται να αρχίσουν να εφαρμόζονται είναι... 80 mg/km. Αντί να κάνουμε προβλέψεις λοιπόν και θεωρητικές ασκήσεις επί χάρτου για ένα μέλλον που δεν μπορούμε να προβλέψουμε, καλύτερο θα ήταν να εντοπίζουμε τα προβλήματα, να βάζουμε στόχους για την λύση τους και να αναθέτουμε στους ειδικούς τη δουλειά. Όταν αρρωσταίνεις, πας στο γιατρό για να σε κάνει καλά και δεν απευθύνεσαι στους πολιτικούς για να σε θεραπεύσουν με ένα... νόμο!_Π.Φ.

  UP