Η σοβαρή οικονομική κρίση στην Ελλάδα είχε σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των πολιτών τις οποίες ζούμε όλοι καθημερινά, και σίγουρα επηρέασε σημαντικά τις κάθε είδους οικονομικές δραστηριότητες και τις αγορές όλων των αγαθών και υπηρεσιών. Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος περιόρισε σημαντικά τη δυνατότητα απόκτησης προϊόντων, ιδιαίτερα των πιο ακριβών όπως είναι τα αυτοκίνητα. Πέρα όμως από την κατάρρευση της αγοράς αυτοκινήτου, η κρίση έφερε και ορισμένες ακόμα σημαντικές παρενέργειες, που επηρεάζουν τη χρήση των αυτοκινήτων και σε ορισμένες περιπτώσεις αυξάνουν έμμεσα το κόστος της. Παρενέργειες οι οποίες οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στη διάλυση του κράτους και την αδυναμία του να εξασφαλίσει την σωστή λειτουργία των υπηρεσιών του, να συντηρήσει επαρκώς τις υποδομές του και να ελέγξει τις κάθε είδους δραστηριότητες ιδιωτών και επαγγελματιών, τις συνέπειες των οποίων υφίστανται όλοι.
Είναι χαρακτηριστικό π.χ. ότι ποτέ στο παρελθόν δεν κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα τόσα πολλά ανασφάλιστα αυτοκίνητα, κάτι που δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για τους συνεπείς πολίτες, οι οποίοι μπορεί να υποστούν μεγάλη ταλαιπωρία, ενδεχομένως την μεγάλη οικονομική ζημιά, σε περίπτωση εμπλοκής σε ατύχημα με ανασφάλιστο αυτοκίνητο. Το πρόβλημα μάλιστα αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της απάθειας των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στα προβλήματα των πολιτών. Γατί δεν είναι ένα πρόβλημα άλυτο, που οφείλεται στην οικονομική αδυναμία του κράτους να στηρίξει κάποιες δραστηριότητες, αλλά οφείλεται στην αδιαφορία του να επιβάλει το νόμο με μέσα που ήδη υπάρχουν (όλα τα αυτοκίνητα είναι καταχωρημένα και είναι γνωστό ποια είναι ασφαλισμένα) και θα μπορούσαν να του εξασφαλίσουν και επιπλέον έσοδα που τόσο τα έχει ανάγκη.
Ένα άλλο πρόβλημα, ίσως λίγο πιο δύσκολο αλλά όχι αδύνατο να λυθεί, είναι η έλλειψη ελέγχου για την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν διάφοροι επαγγελματίες στους ιδιοκτήτες αυτοκινήτων, ιδιαίτερα δε τα κάθε είδους συνεργεία, βουλκανιζατέρ κλπ. Κανείς δεν τους ελέγχει, ούτε καν δειγματοληπτικά, αλλά όποιος παίρνει μία άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, δουλεύει μετά στου κασίδη το κεφάλι, χωρίς να τον ελέγχει κανείς. Με αποτέλεσμα φυσικά, όχι μόνο να εισπράττουν χρήματα για δουλειές που κάνουν πλημμελέστατα (ή καμιά φορά που δεν κάνουν και καθόλου!), αλλά πολλές φορές να δημιουργούν και ακόμα μεγαλύτερες ζημιές, που χρειάζονται μεγαλύτερο κόστος για να επισκευαστούν. Έχω ακούσει ακόμα και περίπτωση «εξουσιοδοτημένου» συνεργείου, που χρέωσε αλλαγή εξαρτημάτων τα οποία, όπως αποδείχθηκε λίγο αργότερα, δεν είχαν αλλαχτεί ποτέ.
Πρόσφατα, είχα προσωπική εμπειρία σε βουλκανιζατέρ έξω από την Καλαμπάκα, όταν μας έπιασε λάστιχο σ' ένα Mini και χρειάστηκε να γίνει αλλαγή. Όπως αποδείχθηκε όταν επιστρέψαμε το αυτοκίνητο στην αντιπροσωπεία και ελέγχθηκε από τους τεχνικούς της, ο «τεχνίτης» που έκανε την αλλαγή, επειδή χάλασε ένα μπουλόνι, έβαλε ένα άλλο... διαφορετικού μεγέθους που φυσικά κατέστρεψε την υποδοχή του, χάλασε τις «βόλτες» σε δύο ακόμα μπουλόνια, και κατέστρεψε τελικά την πλήμνη του τροχού! Δημιουργώντας έτσι ακόμα και κίνδυνο ατυχήματος αν ο συγκεκριμένος τροχός υποβαλλόταν σε μεγάλη καταπόνηση (ευτυχώς, επειδή σ' αυτήν τη χώρα έχω μάθει τελικά να μην έχω εμπιστοσύνη σε κανένα, όλο το υπόλοιπο ταξίδι οδήγησα πολύ συντηρητικά, χωρίς υψηλές ταχύτητες, πιεσμένες στροφές κλπ.) Το θέμα είναι ότι αυτός ο άνθρωπος, όπως και πολλοί άλλοι, προσφέρει τις «υπηρεσίες» του στο ανυποψίαστο κοινό με τη βούλα του ελληνικού κράτους (μιλάμε για επίσημο μαγαζί σε κεντρικό δρόμο, με ταμπέλες κλπ. και όχι για κάποιον που δουλεύει «μαύρα» στην αυλή του σπιτιού του) χωρίς να τον ελέγχει κανείς, δημιουργώντας πολλές φορές μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που καλείται να λύσει. Αλλά, θα μου πείτε, αυτό ακριβώς δεν κάνουν και οι ελληνικές κυβερνήσεις;!..._Π.Φ.
Auto Internet 
